Re: รูปของ BenQ11#2

[BenQ11]

[trio-jam]

มีวาดเพิ่มด้วยอ่ะ อิอิ

พวกเธอเห็นอะไร??

[BenQ11]

[tapana000]

ทำไม นกตัวใหญ่จังครับเนีย-*-


งั่นช้วย กันวิ่งไปดูๆ

[BenQ11]

[BenQ11]

[trio-jam]

เผลอเห็นเป็นเดินเร็วมากจนแขนขาด

[BenQ11]

^^^^

^^

วาดพลาดไปนิดเหอๆๆ

[BenQ11]

[trio-jam]

ตัวเล็กกว่าที่คิดแฮะ

[emotioncat]

อะไรติดอยุ่ที่ขานกเอ่ย.......... อิอิอิ

[BenQ11]

[nequioze]

เส้นแบบนี้มัน......เจ้าพ่อผู้คลั่งไหล้ บูชาภูขาอันยิ่งใหญ่แน่นอน

ท่านนาล สินะคะ อิอิอิ

*-* ไม่ได้เห็นลายเส้นท่านตั้งนาน(มาก) ปรกติท่านไม่ได้วาดแนวนี้นี่หว่า....????

[trio-jam]

น้ำตาไหลแล้วววววววว

กว่าจะไหล เดาผิดไปตั้งนาน

[BenQ11]

^^^^

^^

เดาไปถึงใหนกันครับนี่เหอๆๆ

เส้นแบบนี้มัน......เจ้าพ่อผู้คลั่งไหล้ บูชาภูขาอันยิ่งใหญ่แน่นอน

ท่านนาล สินะคะ อิอิอิ

*-* ไม่ได้เห็นลายเส้นท่านตั้งนาน(มาก) ปรกติท่านไม่ได้วาดแนวนี้นี่หว่า....????

ใครหว่า???เค้าจำตัวเองไม่ได้แล้วง่ะเหอๆๆๆ


แบบปกติยังวาดอยู่ครับ แต่ไม่ได้ลงที่นี่อะครับเหอๆๆ

[BenQ11]

END

[emotioncat]

จบแบบ Happy Ending จริงๆครับภาคนี้

[avola]

โฮ้ พี่เก่งมากๆเลยอะ

[BenQ11]

Another Diary with Narl





ความทรงจำเล็กๆที่ผมพึงระลึกได้....

ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี้ มักจะมีกิจกรรมอย่างหนึ่งนั่นก็คือการถ่ายรูปคู่

อันเป็นการทดสอบความรักใคร่ผ่านทางรูปฟิล์ม

เป็น 1 ในบททดสอบจิตวิทยาเล็กๆ

ที่เป็นการดูว่าเด็กคนใหนมีปัญหากับใครหรือเปล่าเมื่ออยู่ใกล้หรือต้องทำตัวสนิทชิดเชื้อกัน

ผมเองก็เพิ่งรู้ว่ามันมีแบบทดสอบแบบนี้ด้วย



วิธีการก็ง่ายๆ เพียงแค่ถ่ายรูปคู่...แค่นั้นจริงๆ



"ไอโอ เป็นเด็กที่เรียบร้อยมาก เธอดูเป็นผู้ใหญ่ มากกว่าคนอื่นๆในกลุ่มที่ผมดูแล"


"ในสายตาผมหากเธอโตขึ้นคงจะสวยสะพรั่งไม่น้อย"


"หากใครได้เธอไปเป็นคู่ครอง คงจะเป็นที่โชคดีแน่นอน"














"คาเร็น..... เธอเป็นเด็กสาวที่น่าสงสาร เธอตาบอดแต่กำเนิด"

"เธอดูเป็นคนที่มืดมนแม้จะดูยิ้มแย้มตลอด"

"ผมอยากจะดูแลเธอให้มากกว่านี้จริงๆ"












"เรงก้า..... เด็กสาวที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีกว่าคนอื่นๆ"

"แม้เธอจะชอบคิดเรื่องที่ผู้ใหญ่เขาชอบคิดกัน"

"แต่ผมรู้แน่ชัดว่าเธอพยายามปกปิดความหวาดกลัวความรุนแรงของภัยสงคราม"

"การที่เธอพยายามเป็นมิตรกับทุกคนนั่นก็เพราะเธอกลัวที่จะต้องโดดเดี่ยว"

"แต่เธอยังเด็กไปที่จะคิดเรื่องแบบนี้นะ"














"รีล... เธอเองก็เหมือนกับเรงก้า แต่เธอไม่ใช่คนที่ชอบแสดงออกเหมือนเรงก้า"

"เธอเป็นคนที่หูตาไวเสมอเพราะเธอเป็นคนที่เคยผ่านช่วงตื่นระแวงจากภัยสงคราม"

"ทำให้บางครั้งเธอดูจะเป็นคน เจ้ากี้เจ้าการ แต่ก็ยังแข็งนอกอ่อนใน"

"ผมมักใจอ่อนกับนิสัยขี้อ้อนของเธอทุกทีเลย"














และที่ขาดไม่ได้คือมาดามโซตี้

คนที่ทำให้ผมเกิดความรู้สึกว่าในความมืดมนก็ยังมีแสงสว่างอยู่

แต่เป็นแสงสว่างที่แบกรับความมืดมิดรอบตัวเธอ

ผมอยากจะเป็นกำลังให้เธอ....แต่เธอเป็นคนที่ผมนึกไม่ออกจริงๆว่าจะช่วยเหลืออะไรเธอได้บ้าง..


"อืม....มาดามก็เล่นกับเขาด้วยแฮะ"











ทุกครั้งที่ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมมีความสุข

แม้เพียงแวบเดียว ก็เหมือนเจอคำสาบที่น่ากลัว

คำสาบนั้นไม่ใช่เรื่องการที่ผมเป็นอมตะ

มันยิ่งกว่านั้น

นั่นคือการสูญเสีย













"!!!!!!!!!!!!!!!"

"......ฝันหรอกหรือ?....."
















UnknowQueen-"มีอะไรเหรอ?"


"...อา...ไม่มีอะไร ฝันถึงเรื่องเก่าๆนิดหน่อยน่ะครับ"

"นอนต่อเถอะ..."













หลังจากคืนนั้นทำให้ผมตัดสินใจที่จะออกไปจากดาวดวงนี้..

เพื่อหนีจากคำสาบ ที่ผมเผลอมีความสุข

แต่ดูเหมือนผมจะหนีมันไม่พ้น....










จบ

[BenQ11]

Oblivion Of Narl General


วันที่xx เดือนxx ปีxx








วันนี้เราได้อ่าน หนังสือของเจ้าหัวเขียวฉบับพิมพ์ครั้งแรก มีอยู่ตอนหนึ่งที่ไม่เหมือนฉบับหลังๆ

เพราะว่ามีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาไปจนแทบจะเป็นคนละเรื่องเลย

นั่นคือตอนของแฝดลูกครึ่งทาเนีย














เนื้อเรื่องตอนนี้มีการเปลี่ยนแปลงทั้งชื่อตัวละคร สถานที่ และบุคลต่างๆ



เรื่องมันเริ่มต้นที่ หลังจากที่ เจ้าหัวเขียวสิ้นหวังกับการตามหาคาเร็น จนมานั่งอยู่บนเนินเขาเป็นเวลา 22ปี


.....และก็ได้พบกับแฝดลูกครึ่งยักษ์













แน่นอนว่าเหตุการณ์เรื่องยักษ์2หัวบุกหมู่บ้านข้างล่างนั้นเป็นเรื่องจริง

แต่แฝดยักษ์นั้นไม่ได้ชื่อ ทวินทาเนีย(ทาคูร่า เนียโบลอส)


แต่ทั้งคู่นั้นมีชื่อตามฝาแฝดผู้รับใช้เทพแห่งความตาย คือ ทานาทอส และฮิปนอส


เจ้าหัวเขียวจึงเรียก ทั้งคู่ว่า "ทานอส"














แฝดลูกครึ่งยักษ์ คู่นี้ยินดีที่ได้เจอกับเจ้าหัวหัวเขียว เพราะหลังจากที่แม่ของพวกเธอเสียชีวิตไปพวกเธอก็ไม่มีมิตรสหายเลย

แต่ในความเป็นจริงที่เจ้าหัวเขียวไม่รู้นั่นก็คือ ความเจ้าติดเจ้าแค้นต่อชะตากรรมตัวเองของฮิปนอสซึ่งถูกบ่มฝังมาตั้งแต่วัยเด็ก

แต่เธอเก็บความรู้สึกนั้นใว้ตลอด แม้แต่พี่สาวเธอที่อยู่ด้วยกันตลอดยังไม่รู้สึกตัว เพราะเธอซ่อนมันใว้ภายใต้รอยยิ้มและความเขินอาย

[trio-jam]

ซีรี่ย์ใหม่มาแล้ว!!!

พอดูอีกที นาร์ลนี่กิ๊กเยอะจริงๆ

[BenQ11]

พูดอย่างนี้เค้าอายนะตะเองเหอๆๆๆ

[BenQ11]

คำสอนที่แม่ของพวกเธอได้พร่ำสอนมานั้นก็เป็นเรื่องจริง แต่ไม่ใช่กับทั้ง2คนที่จะเข้าใจเหมือนกันหมด

ทานาทอส เป็นคนหัวอ่อนเลือกที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างยอมรับความเป็นตัวเอง

แต่ฮิปนอสไม่คิดอย่างนั้น แม้เธอจะไม่ได้รังเกียจพี่สาวเธอ แต่เธอรังเกียจที่ตัวเองเกิดมาเป็นแบบนี้ ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งคั่งแค้นต่อ คนรอบข้างที่เคยรังเกียจเธอ เคยแกล้งเธอในวัยเด็ก พวกขับไล่พวกเธอออกจาหมู่บ้าน จนบัดนี้เธอกลายเป็นคนที่โกรธเกลียดมนุษย์ทุกคน















เป็นโชคดี ที่ทั้ง2มีความรู้สึกที่ดีต่อเจ้าหัวเขียวทั้งคู่เพราะ เจ้าหัวเขียวไม่ได้รังเกียจพวกเธอ

และก็เป็นมิตรที่ดีต่อกันในที่สุด


.......แต่มันกำลังไปสู่จุดเริ่มต้นของหายนะในเวลาต่อมา.....

[BenQ11]

ขอย้อนเรื่องราวอีกนิด ที่ดาวดวงนี้ไม่มีการพูดถึงต้นไม้สุดยอดสมุนไพรเหมือนอย่างฉบับหลังๆ

ดังนั้นป่านิทราจึงไม่มีรวมไปถึงการค้นพบคาเรนที่ดาวดวงนี้ด้วย....



ส่วนเรื่อง "อันโนว์คิง" นั้น ก็ไม่มี แต่กลับมีอีกคนแทน...

นั่นคือ "อันโนว์ควีน"



อันโนว์ควีน คือมนุษย์ประเภท1ในหมื่น ที่เกิดมาเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์และพลังวิเศษ

เธอเป็นคนที่นำขบวนกองทัพกวาดล้างกองทัพยักษ์2หัวตั้งแต่เธอยังอายุ8ขวบ ตามคำสั่งของพระราชาองค์ก่อน

ตอนนั้นเธอได้ฉายาว่า "ลิตเติ้ลอันโนว์(Little Unknow)"


ผ่านมา22ปี เธอกลายเป็นจักรพรรดินีเต็มตัวและปกครองแผ่นดินนี้ในกาลต่อมา












แต่จักรพรรดินีคนนี้ อาภัพนักเนื่องจากเจ้าตัวเป็นคนที่สมบูรณ์พร้อมเกินไป และเก่งกาจในทุกๆด้าน จึงไม่มีใครที่เหมาะสมหรือคู่ควรจะเคียงข้างเธอได้เลย


เธอจึงมักปลอมตัวออกจากปราสาทปล่อยให้พระญาติดูแลราชการแทน

และออกท่องเที่ยวทั่วแผ่นดินหาคนที่ดีพอจะทัดเทียมเธอได้ อย่างน้อยก็เรื่องฝีมือการต่อสู้



การพบกันโดยบังเอิญของเจ้าหัวเขียวและอันโนว์ควีนทำให้เกิดมิตรภาพของทั้ง2หลังจากที่ประมือกัน














อันโนว์ควีนหัวใจพองโตกับการพ่ายแพ้ครั้งแรกในชีวิต และทั้งคู่ก็สนิทกันรวดเร็ว...

ไม่สิ อันโนว์ควีนต่างหากที่มีใจให้เจ้าหัวเขียวทันที

(ทุกครั้งทำไมตอนที่เราอ่านช่วงนี้ทีไรเราถึงรู้สึกหงุดหงิดนะ?)

[BenQ11]

เจ้าหัวเขียว จับต้นชนปลายตลอด22ปีที่ตัวเองนั่งอยู่บนเนินเขา


จากคำบอกเล่าของอันโนว์ควีน แฝดทานอส รวมไปถึงบันทึกของแม่แฝดสาว

เขาก็ตระหนักถึงเรื่องราวทั้งหมดทันที ว่าตัวเองคือต้นเหตุทั้งหมด...

เขารู้สึกผิดหวังกับตัวเองอีกครั้ง และกลับไปหาแฝดทาเนียเพื่ออยากจะชดเชยสิ่งต่างๆที่เขาทำใว้














เจ้าหัวเขียวได้ให้"อีเทอนอลเฟรม"แก่ ทานาทอสเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความสุกสว่างที่ไม่เคยดับหาย













และ...ฮิปนอส ได้รับดาบ"อินโซเต้" มันคือดาบที่สูบพลังจากธรรมชาติมาใช้เป็นพลังอันเป็นสัญลักษณ์แทน การเปิดรับสิ่งรอบข้าง และเอาใว้เพิ่มพลังเวทย์เพื่อใช้ในการรักษาผู้คนได้อย่างมีประสิทธิผล..


แต่นั่นคือคือจุดเริ่มต้นของหายนะ ที่เจ้าหัวเขียวไม่ได้ล่วงรู้อะไรเลยว่าเขาได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง...หากดาบเล่มนี้อยู่ในมือของคนไม่ดี....

















เจ้าหัวเขียวพยายามถ่ายทอดวิชาแขนงต่างๆรวมไปถึงวิธีการใช้พลังที่พวกเธอมีอย่างมีประสิทธิภาพ

เพื่อที่จะให้พวกเธอนำมันไปใช้ได้เกิดประโยชน์มากที่สุด

เพื่อเป็นการชดเชยกับความลับเรื่องที่เขาทำใว้ในอดีต