Re: พูด ถึง เรื่อง อาชีพนักเขียนการ์ตูน(อีกทีนะครับช่วยมาอ่านหน่อย)

[trio-jam]

วันนี้ก็เพิ่งซื้อมาเล่นเลยครับ ปากกาเจล

จับง่ายดี แต่สัมผัสของหมึกมันต่างจากพิกม่านิดหน่อย แถมหมึกขาดตอนบ่อยอีก(คิดอะไรมาก แท่งละ 9 บาท เหอๆ ถูกดี)

[somngo]

^
^
ผมก็เคยคิดจะไปเขียนนิยายเหมือนกัน =_=
แต่พอลองมาดูจริง อันนี้ผมคิดส่วนตัวนะครับ....
วงการนิยายไทย มันเฟ้อมาก = = เพราะเห็นหลายคนที่เขียนการ์ตูนแล้วท้อกลางคันก็ไปจับนิยายแทน(คิดว่าเพราะว่าทำง่ายกว่าการ์ตูนมาก มาก) สุดท้ายก็คือ วาดก็ไม่ถึงขั้นดี นิยายก็ไม่ถึงขั้นดี นิยายเลยออกมาเฟ้อเต็มตลาด การ์ตูนไทยออกมาจึ๋งนึง
หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะอคติของผมเองรึเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่ส่วนตัวที่เคยอ่านนิยายไทยมาหลายๆเรื่อง.....ผมอ่านยังไงก็ไม่สนุก เรื่องที่สนุกก็มีแหละครับ แต่น้อย
เพราะฉะนั้น...เอ่อ ทุกคนอย่างเพิ่มยอมแพ้ในหนทางนักวาดการ์ตูนนะครับ ผมอยากเห็นวงการนี้มันเฟ้อบ้าง เพราะการแข่งขันคือการพัฒนาครับ (แต่ทำไมนิยายผมอ่านกี่เล่มก็ไม่สนุกนะ...)

[trio-jam]

เคยเขียนนิยายเหมือนกันครับ แต่ไม่รุ่งเท่าไหร่ เขียนการ์ตูนดีกว่า เป็นตัวเองกว่าเยอะ

[Lockman]

ออกปีละเล่มก็ยังดีนะครับ ถึงเวลาเขียนผมจะเหลือวันละ 3-4 ชั่วโมง ผมก็พยายามอยู่ทุกวันนะครับ เห็นใจกันบ้างเถอะ

[inbloom]

"บทเรียนสอนใจ ถ้าเจ็บนัก จงจำเอาไว้ ไม่ต้องแคร์ผู้ใด ลุยไปไม่ต้องยั้ง"
ยาแก้แพ้(แม้ไม่พ่าย)จากวง sound of desolate โคตรโดน
ไม่จำเป็นต้องแค่งานการ์ตูนหรอกครับ มีกลุ่มคนที่อยู่ตามแนวงานต่างๆ เกม เพลง การ์ตูน ETc..กำลังขับเคลื่อนไปตามอย่างที่เค้าควรเป็น อย่างน้อยๆทั้งเพื่อนทั้งรุ่นพี่ผมก็เป็นตัวอย่างที่มากกว่าคำพูด
ชีวิตนึงมีครั้งเดียวครับ ไม่รู้ว่าชาติหน้าเกิดมาแล้วจะรักการตูนหรือเปล่า หรือว่าเกิดมาแล้วจะเอาแต่แว้นแมงกะไซ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่ามันมีอยู่จริงรึเปล่า
เต็มที่ๆกับสิ่งที่เรารัก .......(โอ้ว~เครียดซ้า)

[MikZ]

บังเอิญปืนผมเป็นไรเฟิลติดกล้องเล็งซะด้วยสิ... แต่ผมก็ไม่ได้คอยดักไล่ยิงปีกสกัดดาวรุ่งนะ ไว้คอยยิงตามรูรั่วกับข้อผิดพลาดของงานที่เข้ามาเสนอเท่านั้นแหละ หุหุ

อุ ชอบคำนี้ของท่านkoreจังเลย หึหึ ดีนะครับ เพื่อคุณภาพการ์ตูนไทย

ในฐานะที่ผมก็มีความฝันจะเป็นนักเขียนการ์ตูนเหมือนกับหลายๆคนที่นี่ ก็เข้าใจความรู้สึกอยากทำตามฝันอยากทำงานที่รักนี้ดี ก็ขอฝากบอกเพื่อนๆที่มีความฝันเดียวกันในที่นี้ไว้สักนิดนะครับ ว่าพัฒนาฝีมือให้เต็มที่ต่อไป และอย่าหยุดจนกว่าจะสิ้นชีพ อย่าคิดพอใจแค่ได้เป็นหนึ่งในนักเขียน แต่ต้องเป็นนักเขียนที่สร้างผลงานทีสุดยอดให้ได้ ผลงานที่ใครๆก็อยากอ่านอย่างงานของพี่ดวงหรือคุณมิดไนท์ หรือเป็นให้ได้เหนือกว่านั้น! และช่วยกันฉุดวงการการ์ตูนไทยให้สูงขึ้นกว่านี้! แน่นอน กว่าจะถึงจุดนั้นมันไม่ใช่ง่ายๆ เพราะงั้น อยากให้พัฒนาฝีมือกันต่อไปให้มากๆ อย่าหยุดและอย่าเลิกล้มความตั้งใจนะครับ
เพราะมันก็อย่างที่รู้กันว่า คนเก่งๆ มีพรสรรค์ เค้าก็เลือกงานมีเงินเดือนดีๆกันทั้งนั้น จะมีสักกี่คนลงมาร่วมสู้พัฒนาวงการการ์ตูนไทย ส่วนคนที่ใจรัก แต่งานไม่มีเอกลักษณ์ ไม่มีความแปลกใหม่ ไม่ได้ใจผู้อ่าน งานออกมามันก็พาฉุดวงการเราลงไปอีก จริงไหมครับ ถ้าจะโทษว่าคนอ่านไม่สนับสนุนการ์ตูนไทย มันก็ไม่ได้อีกละครับ เพราะผู้อุปโภคเขาก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกซื้อเลือกอ่านของที่มีคุณภาพจริงไหม
เหมือนที่น้องผมเคยพูดไว้ (มันพูดเล่นๆขึ้นมา แต่ผมโคตรติดใจ) "เรารักการ์ตูนไทย แต่ไม่รักการ์ตูนห่วยๆ" สรุปสุดท้ายก็ย้ำคำเดิมอีกครั้งว่า ขอให้ทุกคนเร่งพัฒนาฝีมือกันต่อไป เพิ่อวงการการ์ตูนไทยของเรา!!

[MikZ]

(เพิ่งเห็นคุยกันเรื่องปากกาเจล ไม่ได้ดูหน้าท้าย)
ใครใช้ยี่ห้อไหนแล้วดีๆมั่งอะครับ ผมเคยใช้แล้วมันก็ลื่นดี แต่เวลาดีเส้นสปีดมันมีหมึกกองมุม เลยไม่ได้ใช้อีกเลย = =

[YaM-JunG]

บังเอิญปืนผมเป็นไรเฟิลติดกล้องเล็งซะด้วยสิ... แต่ผมก็ไม่ได้คอยดักไล่ยิงปีกสกัดดาวรุ่งนะ ไว้คอยยิงตามรูรั่วกับข้อผิดพลาดของงานที่เข้ามาเสนอเท่านั้นแหละ หุหุ

อุ ชอบคำนี้ของท่านkoreจังเลย หึหึ ดีนะครับ เพื่อคุณภาพการ์ตูนไทย

ในฐานะที่ผมก็มีความฝันจะเป็นนักเขียนการ์ตูนเหมือนกับหลายๆคนที่นี่ ก็เข้าใจความรู้สึกอยากทำตามฝันอยากทำงานที่รักนี้ดี ก็ขอฝากบอกเพื่อนๆที่มีความฝันเดียวกันในที่นี้ไว้สักนิดนะครับ ว่าพัฒนาฝีมือให้เต็มที่ต่อไป และอย่าหยุดจนกว่าจะสิ้นชีพ อย่าคิดพอใจแค่ได้เป็นหนึ่งในนักเขียน แต่ต้องเป็นนักเขียนที่สร้างผลงานทีสุดยอดให้ได้ ผลงานที่ใครๆก็อยากอ่านอย่างงานของพี่ดวงหรือคุณมิดไนท์ หรือเป็นให้ได้เหนือกว่านั้น! และช่วยกันฉุดวงการการ์ตูนไทยให้สูงขึ้นกว่านี้! แน่นอน กว่าจะถึงจุดนั้นมันไม่ใช่ง่ายๆ เพราะงั้น อยากให้พัฒนาฝีมือกันต่อไปให้มากๆ อย่าหยุดและอย่าเลิกล้มความตั้งใจนะครับ
เพราะมันก็อย่างที่รู้กันว่า คนเก่งๆ มีพรสรรค์ เค้าก็เลือกงานมีเงินเดือนดีๆกันทั้งนั้น จะมีสักกี่คนลงมาร่วมสู้พัฒนาวงการการ์ตูนไทย ส่วนคนที่ใจรัก แต่งานไม่มีเอกลักษณ์ ไม่มีความแปลกใหม่ ไม่ได้ใจผู้อ่าน งานออกมามันก็พาฉุดวงการเราลงไปอีก จริงไหมครับ ถ้าจะโทษว่าคนอ่านไม่สนับสนุนการ์ตูนไทย มันก็ไม่ได้อีกละครับ เพราะผู้อุปโภคเขาก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกซื้อเลือกอ่านของที่มีคุณภาพจริงไหม
เหมือนที่น้องผมเคยพูดไว้ (มันพูดเล่นๆขึ้นมา แต่ผมโคตรติดใจ) "เรารักการ์ตูนไทย แต่ไม่รักการ์ตูนห่วยๆ" สรุปสุดท้ายก็ย้ำคำเดิมอีกครั้งว่า ขอให้ทุกคนเร่งพัฒนาฝีมือกันต่อไป เพิ่อวงการการ์ตูนไทยของเรา!!

โอ้สสสส สู้ต่อปายคร้า (/ กรี้ดสสส)


ปากกาเจลโดยส่วนมาก ถ้าหมึกไม่ดี หัวไม่ลื่น (มันตัน) เส้นมันจะขาด แถมยังมีหมึกกองอย่างที่คุณ MikZ ว่าบ่อยมาก
จนเราเองก็แอบเซ็ง เละไปซื้อปากกาหลายแบบมาลองใช้ ทั้งยังไปจิ้กปากกาเก๋าแต่รุ่นเก่าของพ่อมาใช้ด้วย (ของแพงมากมาย - -* พ่อเรานี่ นักสะสมปากกาดีๆ ตัวยงเลยแฮะ) พยายามหามาใช้ดูว่าอะไรดีบ้าง
จนได้ไปค้นปากกาเก่าของตัวเอง แล้วเจอรุ่นเดอะนี่แหละ
ใช้แล้วติดใจ ไม่ไปไหนอีก (??)
แต่เรื่องหมึกกองก็มีเหมือนกัน แต่ไปไม่บ่อยเท่าไหร่ (อย่างน้อยๆ เราก็ไม่ได้รำคญมันล่ะ) เราจะมีทิชชู่ หรือกระดาษจะทิ้งเอามารองมือ แล้วกระทำการปาดหมึกออกไปด้วยในตัว
ใช้จนตอนนี้ก็ยังมีความสุขเหมือนเดิมค่ะ อิอิ

[YunozukaE]

ผมก็อยากเป็นอยู่นะนักเขียนอาชีพอ่า...แต่ไม่รู้จะได้ป่ะ

แต่อันดับ1ของความฝันก็มี นักเขียนอาชีพเป็นอันดับ2

[Dark sky]

เป็นนักเขียนการ์ตูน..เป็นเศษรฐีได้หรือเปล่าครับ..อย่ารู้มาก

[peerovsk]

ผมทำงานที่เกียวกับการ์ตูนประกอบบทเรียนอยู่ ทั้งๆที่ผมโดนรีไทร์ออกจากรามคำแหง คณะนิติ ปี4
เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าลงทะเบียน ทำเรื่องกู้ มันก็ไม่ให้ เสร็จพวกเส้นสายหมด

ทุกวันนี้ได้ค่าแรงหน้าละ250 สีก็กดไป300 รับงานไม่เยอะมาก แต่ช่วงนี้ทำทีนึงก็ 70-80หน้า ตามเนื้อหาที่ใช้สอน ว่างๆจะเอามาให้ดู

ผมว่าถ้ารับเอาพระราชดำรัสเรื่องวความพอเพียงมาใช้ ไม่ว่าจะรวยหรือจน เราก็สามารถที่จะอยู่ในสังคมนี้ได้


แล้วถ้าเรามีเวลาก็มาสานฝันซักหน่อย อย่างผมอยากทำหนังฮีโร่ซักเรื่อง แต่ไม่มีทุน ก็มาวาดการ์ตูน จากไม่เป็นเลยจนถึงวันนี้
ผมสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ขอเงินพ่อแม่ มีตังแต่งคอมให้แรงๆ (แต่ยังไม่มีตังแต่งเมืย-*-)


แต่ที่สำคัญนะค้าบ อาชีพนักเขียนการ์ตูนที่ดี ต้องไม่ทานเหล้า ไม่สูบบุหรี่ได้จะประเสริฐมากๆ ตัดรายจ่ายอบายมุขซะ ก็โอเคแล้ว


สิ่งที่ผมอยากจะบอกนะครับ ว่า ชีวิตคนเรามันยังมีลมหายใจก็ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก อย่าท้อค้าบ ซักวัน ถ้าเราเก่งจริงๆก็จะมีคนเห็น
หรือถ้าไม่เห็น ก็ลองส่งไปเรื่อยๆ อย่าหมดกำลังใจจากคำตัดสิน แค่ครั้ง สองครั้ง ผมเจอนักเขียนมือโปร จวกมาแล้วไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง
ผมวาดการ์ตูนตอนอายุ17 จนตอนนี้จะ 25 แล้ว ก็ยังไม่หยุดวาด และวาดทุกๆวันด้วย
โดยไม่ลืมความเป็นจริงที่ผมต้องแบกรับ เรื่องค่ากินอยู่ค่าเช่าบ้าน ฯลฯที่ผมต้องรับผิดชอบ...

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมก็จะวาดการ์ตูนต่อไป ถึงผมตาย ในมือของผมก็ยังคงถือปากกาไปตลอดกาล...


___________________________________________________________________________________________


[img][/img]

[trio-jam]

^
^
^

คารวะด้วยความเคารพหนึ่งจึ้ก

[lersarn]

ผมเพิ่งเปิดมาเจอ เห็นมีคนสนใจและมุ่งมั่นเขียนการ์ตูนกันหลายคน แต่ไม่รู้ว่าได้เขียนแล้วจริงๆสักกี่คน ถ้าเขียนเสร็จแล้วไม่มีที่พิมพ์ก็ทำให้ท้อได้

แต่....อย่าเพิ่งท้อครับ

ผมมีโครงการจัดทำหนังสือการ์ตูนซึ่งกำลังดำเงินงานอยู่และต้องการนักเขียนการ์ตูนมาร่วมงานด้วยหลายคน ใครสนใจติดต่อที่ e-mail :

[rukpat]

ปัด เองก็รักในการเขียนการ์ตูนเหมือนกันค่ะและชอบอ่านหนังสือนิยายด้วย เพราะแม่ปลูกฝังมาตั้งแต่อายุแค่ห้าขวบ ที่บ้านมีแต่หนังสือการ์ตูนและนิยายเต็มไปหมด(จนชั้นตู้หนังสือที่ทำจากไม้แทบหักเลยค่ะ) มีความฝันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนและนักแต่งนิยายเพราะมีใจรักมากๆเลยค่ะ มุกการ์ตูนที่ลองเขียนไว้มีเป็นปึกๆเลยค่ะแต่ยังสับสนและหาทางออกไม่ได้อยู่ว่าจะสานฝันของตัวเองให้ถึงปลายสุดได้ด้วยวิธีไหน หนังสือนิยายที่เขียนไว้ก็มีนะคะ พูดง่ายๆคือหัวของปัดไปทางศิลป์อ่ะประมาณว่าชอบจินตนาการเพ้อฝันและไร้สาระไปวันๆว่างั้นเถอะ แต่ก็มีปัญหาอยู่ที่ปู่กับย่าไม่สนับสนุนน่ะสิคะ แต่เสียใจเพราะคนอย่างปัดถนัดมากเรื่องการเอาหูทวนลมทำไม่รู้ไม่ชี้ ก็นี่เป็นเรื่องของอนาคตเรานี่คะเราก็ต้องป็นคนตัดสินสิ ถ้าเราไปทำในสิ่งที่เราไม่ชอบแล้วเราจะมีความสุขและจะไปรอดเหรอคะ หกเจ็ดปีมาแล้วค่ะที่เราต้องถูกปู่กับย่าเรียกมาด่าและบ่นฟังจนเกือบขึ้นใจแต่ปัดคนนี้ไม่ท้อถอยหรอกนะคะ ถ้าปัดท้อแล้วก็ถอดใจก็หมายความว่าที่ต้องนั่งฟังปู่ย่าบ่นและดูถูกมาตลอดหลายปีก็จะเสียไปเปล่าๆน่ะสิคะ...จริงไหม ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้คุณทุกคนสู้ต่อไปนะคะอย่าท้อเด็ดขาดถ้าไม่คุณรู้สึกแบบนี้เมื่อไหร่คุณจะกลายเป็นผู้แพ้ทันที (ปัดเป็นคนชอบศิลป์แต่ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทนเรียนอยู่สายวิทย์ไปได้ยังไงตั้งหกปีถึงแม้จะไม่มีความรู้สึกชอบวิทย์เลยสักนิดก็ตาม )เชื่อไหมคะว่าภายในกระเป๋านักเรียนของเรามีปากกานำเงินไปแค่แท่งเดียวและหนังสืออีกไม่กี่เล่ม(ขนาดตอนสอบยังพกปากกาไปแค่แท่งเดียวเลย) นอกนั้นจะเต็มไปด้วยสมุดแต่งนิยาย กระดาษวาดรูป ดินสอแบบต่างๆ สีน้ำ สีไม้ สีเทียนและสารพัดสีค่ะ รวมทั้งหนังสือการ์ตูนกับนิยายเล่มหนาที่ปัดต้องพกไปด้วยไว้อ่านแก้เครียด

[totaekuman]

นี่ก็สนใจนาอาชีพนักวาดการ์ตูน แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองยังต้องฝึกอีกเยอะสำหรับงานสายนี้
รู้สึกว่าความเป็นมืออาชีพของตนเองยังไม่ค่อยมี(ในหลายๆด้าน) ไว้พร้อมเมื่อไหร่เดียว
จะลุยถึงที่อิอิ(ติดเรื่องสภาพความเป็นอยู่ทางบ้าน และฝีมือที่ยังอ่อนด้อย*)

ใครสนใจจริงๆก็ลองส่งเรื่องสั้น 17-18แผ่นจบ แล้วเอาไปเสนอที่สำนักพิมพ์ก็ได้
วิธีนี้จะได้ผลกว่าเยอะ ใครอยากฝึกฝีมือก็เอางานมาแปะในบอร์ดให้คนรุมวิจารณ์ก็ได้
ว่างานเราเสียตรงไหนควรแก้ตรงไหนถ้าผ่านจุดนี้ได้ เดียวค่อยไปที่สำนักพิมพ์ให้คน
ตรวจงานยำต่อระรอก2 ฮาๆ

แต่รู้สึกว่าคนส่วนมากจะอีโก้ กลัวโดนติแฮะ พอติแล้ว รีบแก้ตัวกันเชียว(ที่อ้างว่าจะเป็น
นักวาดๆน่ะนะฮา..ไม่รู้ว่าจะอายทำไม แต่ก็ช่างเถอะ)เอาล่ะทุกคนๆสู้นะ พยายามเข้าทุกๆคน
เป็นกำลังใจให้เสมอสิ่งแรกที่อยากจะบอกก็คือ การ์ตูนของเราต้องมี "เอกลักษณ์" น่ะฮะถ้า
ลายเส้นและสไตล์ไม่มีเอกลักษณ์ ถึงเราจะวาดสวยแค่ไหนก็ไร้บอย..

ส่วนนิยายขอบายฮะ ไม่ถนัดมักมาก..

[sweetamy]

ทางเลือกมันยังมีอีกมากมั้งครับ เดี๋ยวนี้

วาดการ์ตูน , Animation , CG , ภาพประกอบ , ฯลฯ

ผมว่ารายได้มัน ก็ ok นะ

ยิ่งถ้าเป็นพวก Animation นี่เห็นเค้าว่าได้เยอะพอตัวเลยทีเดียว


ปล. อยากเป็นผู้กำกับหน้ง *-*

[peterpan-killer]

อื้ม....เดี๋ยวนี้ผมก็ไม่รู้ว่านักเขียนคนอื่นเขาเป็นยังไงกันบ้างนะครับ แต่ส่วนตัวผมว่าอาชีพนี้ก็สบายดีออกครับ รายได้ก็โอเค(ผมอ้วนขึ้นๆทุกวันเนี่ย)แถมเหมือนมีวันหยุดทุกวันด้วย เบื่อๆก็ออกไปรับจ๊อบบ้าง ชีวิตตอนนี้ก็แฮบปี้ดีครับ(ช่วงนี้ออกเนือยๆปั่นงานช้ามาก ฮา)
สำหรับผมนะคิดว่าอาชีพนักเขียนเนี่ยมันยากตอนจะได้เป็นนี่ล่ะครับ พอได้เป็นแล้วอะไรมันก็ลงตัวขึ้น (ออกจะสบายด้วยซ้ำ) ถ้าบริหารดีๆก็มีเงินเก็บได้เผื่อลูกเผื่อหลานเหมือนกัน
จากนั้นก็ตั้งใจผลิตผลงานออกมาเรื่อยๆ ประคองตัวเองไปอย่างน้อยปีละ สองสามเล่ม ให้พอมีคนอ่าน
และลูกค้าประจำ คอยรับฟังความเห็นจากทางนักอ่านและทางบริษัทปรับปรุงงานให้ดีขึ้น
วาดไปวาดไปอาจฟลุคมีสิทธ์ดังก็ถือเป็นกำไรชีวิตล่ะครับ(โ๊อ๊ยยาก)

โดยส่วนมากวงจรชีวิตก็มีเท่านี้แล แต่สิ่งที่ผมว่าอาชีพนี้มันมีสิ่งที่วิเศษอยู่คือ ทุกครั้งที่มีคนอ่านงานของเราจะชอบบ้างไม่ชอบบ้างมันทำให้หัวใจเราพองโตมีความสุขและอบอุ่นครับ ผมชอบที่ได้วาดงานให้คนอื่นอ่านถึงได้เลือกเดินทางสายนี้และเป็นแรงผลักดันให้ผมเขียนผลงานมาจนทุกวันนี้ครับ

ผมคิดว่าทุกคนก็คงมีเหมือนกันแรงปรารถนาอันอบอุ่นนั่น ทุกลายเส้นที่พวกคุณจรดปากกามันมีความหมายในนั้น ขอให้สิ่งนั้นนำพาพวกคุณไปสู่สิ่งที่คุณปรารถนา และประสบแต่โชคดีนะครับ เอาใจช่วยเสมอ(ฮา)

[NoRWAN]

อาชีพนักเขียนการ์ตูน ก็เป็นอาชีพที่เราอยากเป็นมาตั้งแต่เด็ก
เพราะเราสนุกที่ได้วาดการ์ตูน
เราไม่ได้คิดถึงเรื่องธุรกิจว่าวงการนี้มันจะไปทางไหน อะไรยังไง
เราก็แค่ขอให้ได้วาด และสนุกที่ได้วาดก็พอ แบบว่าออกแนวไม่ซีเรียสน่ะ
ความจริงไม่ว่าเราจะทำงานอาชีพอะไร ก็สามารถวาดการ์ตูนควบคู่ไปด้วยก็ได้แหละ
ส่วนเรื่องฝีมือ ไม่ว่าตอนนี้จะวาดห่วยแค่ไหน ทุกคนสามารถวาดสวยขึ้นได้
เพียงแค่ต้องใช้เวลาฝึกฝนเท่านั้นเอง อย่าคิดมาก อยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ
สำหรับตัวเรานั้น อาชีพนักเขียนประจำนั้นคงทำไม่ได้ เพราะเรามองตัวเองแล้วว่า
เราเป็นคนที่วาดไวนะ แต่คิดบอร์ทผูกเนื้อเรื่องได้ช้ามากๆ
ถ้ายึดอาชีพนักเขียนประจำ กว่าจะได้ค่าต้นฉบับคงไส้แห้งไปก่อนพอดี
ดังนั้นเราจึงหางานหลักทำ แล้ววาดการ์ตูนแบบฟรีแลนท์แทน
ยังไงก็ได้ แค่ขอให้ได้วาดการ์ตูนก็พอ

[holyfield]

เกี่ยวกับอาชีพนักเขียนการ์ตูนฮะ
>>>http://www.jobchiangmai.com/learning/100work/work301.html

ฟังจากที่หลายๆคนบอกแล้ว ชักรู้สึกมีไฟขึ้นมาซะแล้วสิ =w=