หลุมของ[darkworld4][update 25/12/2012]
+25
By~ne
Original_unknow
Sekai
GaleYuichi
NaOki
phat
HighAngle
UnderScore
tounzaba
Meze
finel
zilver0
mark_manga
Natsuo
anurakza
[-Commander_PungYo-]
BenQ11
prim_15505
surfbossom
ฮิเดกิ
Tonmai016
humma54
extrakung
trio-jam
darkworld4
29 posters
หน้า 5 จาก 5
หน้า 5 จาก 5 • 1, 2, 3, 4, 5
แฟ้มภาพของ[darkworld4][update 26/11/2012]
เอานิยายมาลงต่อตอนที่3-7ครับ
แล้วขอบคุณคุณhumma54ที่แนะนำนะครับที่แนะนำในส่วนภาพผมจะนำมาปรับดูนะครับตอนนี้ผมกำลังฝึกอนาโตมี่ใหม่อยู่ครับส่วนเรื่องนิยายผมจะรวมตอนที่1-7เป็นบทที่1ครับเพราะช่วงเวลาที่เกิดขึ้นคือ1สัปดาห์หลังจากแบล็กตื่นขึ้นมาครับ เรื่องการเว้นบรรทัดก็มีการแบ่งแล้วครับ ส่วนพระเอกมีกี่ร่างก็ได้รู้ในบทนี่ล่ะครับ
ลองอ่านดูนะครับ
ตอนที่ 3
แล้วขอบคุณคุณhumma54ที่แนะนำนะครับที่แนะนำในส่วนภาพผมจะนำมาปรับดูนะครับตอนนี้ผมกำลังฝึกอนาโตมี่ใหม่อยู่ครับส่วนเรื่องนิยายผมจะรวมตอนที่1-7เป็นบทที่1ครับเพราะช่วงเวลาที่เกิดขึ้นคือ1สัปดาห์หลังจากแบล็กตื่นขึ้นมาครับ เรื่องการเว้นบรรทัดก็มีการแบ่งแล้วครับ ส่วนพระเอกมีกี่ร่างก็ได้รู้ในบทนี่ล่ะครับ
ลองอ่านดูนะครับ
ตอนที่ 3
- Spoiler:
Disappear ตอนที่ 3
หลังจากที่ โค้ด เสื้อมาให้ แบล็ก เปลี่ยนก็ได้นั่งรถของหน่วยกลับมายังสำนักงานใหญ่ของDTFMในระหว่างเดินทางบนรถ แบล็ก ที่นั่งอยู่เบาะหลังนั่งมองข้างทาง โค้ด บอก แบล็ก ว่าใกล้ถึงสำนักงานแล้วรถได้เข้าสู่อุโมงที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างเมืองกับเกาะเทียมที่เป็นจุดตั้งของสำนักงานใหญ่DTFM แบล็ก มีความรู้สึกว่าตนเองคุ้นทางนี้มากจึงมองไปที่ปลายทางอุโมง
เมื่อออกจากอุโมงเขามองเห็นตึกสำนักงานได้ไม่กี่วิอาการปวดหัวก็กลับมาอีกครั้ง ในครั้งนี้เขาเห็นมือของ Gluttony กำลังสู้กับสัตว์ประหลาดในตอนแรกที่เหมือนเสียแขนไปข้างหนึ่ง แต่เหมือนภาพความทรงจำนี้จะเกิดจากการสะท้อนของกระจก กับ ภาพชายในหน้ากากที่เห็นเพียงรอยยิ้มกับดวงตาสีแดงเท่านั้นแต่ภาพเกิดจากการสะท้อนของแว่นตา ในขณะที่ความทรงจำในอดีตยังฉายอยู่ตัวเขากลับรู้สึกว่าเขากับชายสวมหน้ากากคือคนๆเดียวกันและเขาก็ได้รู้ว่าตนเองคือชายสวมหน้ากากคนนั้นด้วยภาพความทรงจำสุดท้ายที่เขาเห็น เป็นภาพที่สะท้อนกับแว่นตาที่เห็นว่าตัวเองกำลังถอดหน้ากากโดยกำลังโดนเจ้าสัตว์ประหลาดตบอยู่
เมื่อ แบล็กรู้ว่าตนเองเคยเป็นใครถึงจะไม่มากแต่น้ำตาของเขาก็หยดลงทีมือของเขา โค้ดที่ขับรถอยู่เห็นอย่างนั้นจึงหันกลับมาถามว่าเป็นอะไรไหม แบล็กหันหน้ามายิ้นพร้อมน้ำตาหยดเล็กแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร,ขอบคุณนะ” โค้ดหน้าแดงนิดหน่อยแล้วหันกับไปมองถนนต่อ
พอเข้ามาถึงในขณะกำลังจอดรถโค้ดก็ถามขึ้นว่า “แบล็ก นายอยู่DTFหน่วยไหนหรอ แนมาอยู่หน่วยนี้ไม่กี่สัปดาห์เอง” แบล็กก็บอกไปว่า “ไม่รู้สิ” พอโค้ดได้ยินอย่างนั้นจึงพูดถามว่า “นายคงไม่ได้ความจำเสื่อมหรอกนะ” แบล็กสะดุ้งเล็กน้อยแล้วพูดว่า “น่าจะนะMephistoบอกว่าความจำเสื่อมนะแต่ไม่ได้บอกว่าเพราะอะไรนะ” เมื่อโค้ดได้ยินแบบนั้นแถมมีชื่อของปีศาจแห่งพันธสัญญาแบบนั้นจึงบอกให้แบล็กรีบลงจากรถและเข้าไปในสำนักงานเพราะในอดีตมีหลายคนที่ได้พบกับMephistoเธอจึงคิดว่า แบล็กอาจจะเป็นพวกระดับสูง พอทั้งคู่เข้ามาในสำนักงาน โค้ดถึงกับหยุดเพราะเธอเจอกับ หัวหน้าใหญ่ของDTFM CODE: Accel เธอจึงแสดงความเคารพแก่ แอ็กเซล แต่แอ็กเซล กับตกใจกับบางอย่าง ส่วนแบล็กที่ไม่ทันได้ทำอะไรอยู่ๆ แอ็กเซล เข้ามาพร้อมพึมพำว่า “นั่น-นายท่าน-จริงๆหรอ” แบล็กที่ได้ยินเสียงพึมพำอย่างนั้นถึงกับเหงื่อตก เธอเดินเข้าใกล้แบล็กแล้วเหมือนดมกลิ่น โค้ดที่อยู่ข้างๆถึงกับตกใจและหน้าแดงเมื่อเห็นหัวหน้าตนเองทำอย่างนั้น ผู้คนในสำนักงานก็จ้องมาที่ห้องโถง แล้ว แอ็กเซล ก็พูดออกมาทั้งน้ำตาที่ไหลว่า “ใช่นายท่านจริงๆด้วย”พอพูดจบก็เข้ามากอดแบล็ก แบล็กงงว่าเกิดอะไร แล้วพวกระดับสูงหลายคนก็วิ่งเข้ามาแต่ทุกกลับหยุดเมื่อเห็นหน้าแบล็ก แล้วทำความเคารพเขา แล้วพูดว่า “ยินดีต้อนรับกลับครับ/ค่ะหัวหน้าใหญ่ BLACK”แบล็กกลับงงหนักกว่าเดิม...
ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแบล็กก็เข้าใจว่าเขาเป็นใครและรู้ว่าทำไมถึงถูกต้อนรับแบบนั้น ]แบล็ก เป็นลูกชายของ Mother หลังจากที่ Mother ตายในเหตุการห์ ประตูยมโลก(Jack Rah Nova) เพื่อเป็นการปิดประตูยมโลกอย่างถาวร?จึงใช้ Holy Soul (ดวงวิญณาญของพระสันตะปาปา)ในการผนึกประตู แบล็กซึ่งเป็นสมาชิกระดับสูงและสามารถใช้เวทย์อันตรายจึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าของDTFMต่อจากพ่อของตน แต่ก็ดำรงตำแหน่งได้ไม่นานก็ได้หายตัวไปกับภารกิจหนึ่งที่ไปพร้อมกับ แอ็กเซล(แอ็กเซลก่อนที่จะมาเป็นสมาชิคของDTFได้เป็นคนรับใช้ในบ้านของMotherและรู้จักกับแบล็กเป็นอย่างดีหลังจากแบล็กหายตัวไป แอ็กเซล จึงต้องขึ้นเป็นหัวหน้าใหญ่เพราะพลังของเธอคือทำให้สิ่งมีชีวิตที่ถูกเธอมองจะต้องสาปและกลายเป็นหิน(โดยไม่ต้องมองตา)และใช้เวทย์ระดับสูงได้พอๆMother)แต่หลังจากถูกโจมตีโดยตัวอะไรไม่รู้ทำให้เขาหายตัวไป1ปีกว่า] ทำให้ความทรงจำแบล็กกลับมาแต่ก็ไม่ทั้งหมด ก็ยังมีเรื่องเกี่ยวกับเวทย์ต่างๆและความทรงจำส่วนอื่นๆที่ยังไม่กลับมา
ในระหว่างที่แบล็กกำลังรู้สึกดีที่รู้ว่าเขาเป็นใคร แอ็กเซล ก็เตรียมการเรื่องๆหนึ่งอยู่ สักพักก็มีประกาศว่าให้ทุกคนมารวมตัวที่ห้องเกียติยศ แบล็กถูกเรียกให้มายืนอยู่กลางห้องแล้ว แอ็กเซล ก็ขึ้นมาแล้วประกาศว่าจะคืนตำแหน่งให้กับ แบล็ก เพราะว่าตัวเองเป็นแค่ตัวแทนเท่านั้น แบล็กที่ยังงงอยู่ก็ทำในสิ่งที่แอ็กเซล คิดคือแบล็ก “ขอปฏิเสธการรับตำแหน่งครั่งนี้”แบล็กตะโกนพร้อมกระชากเสื้อคุมพร้อมตราหัวหน้าใหญ่ออกจนเข็มกลัดหลุดเป็นชิ้นๆแล้วนำผ้าคุมนั่นเดินมาหา แอ็กเซล แล้วคลุมให้แอ็กเซล แต่นั่นทำให้แอ็กเซลลืมตาขึ้นคนในห้องเกียติยศตกใจกันใหญ่แต่ แบล็กที่ถูกมองกลับไม่กลายเป็นหินแต่พื้นบริเวณนั่นกับกลายเป็นหินแทนแบล็กจึงเริ่มแบล็ก “ผมนะไม่เหมาะสมหรอก เพราะผมเคยทอดทิ้งสถานที่นี้พร้อมหน้าที่ไปแล้วครั้งนึง ความรับผิดชอบในครั้งนั่นนะผมได้ทำผิดเกียติของผมไปแล้วนั่นเป็นของสรุปว่าผมไม่เหมาะสมหรอก”แอ็กเซล “แต่ฉันยังไม่ดีพอที่เป็นหัวหน้าเลยนะ ฉันยังดูแลคนจำนวนมากไม่ได้แถมฉันเป็นแค่คนรับใช้ของคุณนะ”(แม่ของแบล็กตายแล้วจึงใช้คำว่า ของคุณ) แบล็กกวาดมือไปรอบๆแล้วพูดว่า “เธอบ้าหรือเปล่าที่ว่าตนเองไม่ดีพอ งั้นทำไมสมาชิก DTFM หรือหัวหน้าหน่วยอื่นถึงไม่ตำหนิเธอล่ะ ถ้าเธอไม่ดีพอคงจะมีการตั้งถอดถอนเธอไปแล้วที่ไม่มีเหตุการณ์นั่นเกิดขึ้นเพราะเธอดูแลทุกอย่างได้ดีนะสิยัยบ้า และเรื่องคนรับใช้นะสำหรับผมนะเธอไม่เคยเป็นคนรับใช้ของผมเลยในสายตาของผมนะเธอเป็นเหมือนคนในครอบครัวมากกว่าอย่าได้ประเมินค่าของตัวเองใว้ต่ำแบบนั่นสิยัยบ้า” เมื่อพูดจบแบล็กก็ยิ้มออกมา ส่วนแอ็กเซลหน้าแดงจนไปถึงหูจนควันขึ้นเลยทีเดียว
โค้ดที่อยู่ในห้องด้วย หน้ายังแดงเพราะการอธิบายเมื่อกี่นี้ในมุมมองของเธอกลับมองว่านั้นเหมือนการสารภาพรักมากกว่าและดูเหมือนว่าเธอจะเป็นหนึ่งในคนส่วนใหญ่ที่เข้าใจว่าอย่างนั้น
หลังจากเหตุการณ์นั่นทุกคนก็กลับไปทำงานส่วนแบล็กก็กลายเป็นสมาชิกส่วนหนึ่งในทีมของโค้ด ในขณะที่ทั้งคู่กำลังจะกลับเพราะแบล็กจำได้แล้วบ้านของตนอยู่ที่ไหนจึงจะให้โค้ดไปส่ง พอเดินมาถึงห้องโถง แอ็กเซลวิ่งมาจากด้านหลังแล้วคว้าแขนของแบล็กใว้แล้วบอกว่า “กลับบ้านกันเถอะ” โค้ดก็แย่งแขนอีกข้างไปแล้วพูดว่า “ไปได้หรอกค่ะหัวหน้าวันเขาขอให้ฉันไปส่งแล้วค่ะ” แอ็กเซลหน้ามุ้ย ในขณะที่โค้ดยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ แบล็กเห็นอย่างนั้นเลยพูดว่า “งั้นก็กลับด้วยกันเลยสิแอ็กเซล ส่วนรถเธอทิ้งใว้นี้ก็ได้นิผมจำได้ว่ามีรถนะเดี่ยวพรุ่งนี้นั่งมาด้วยกันก็ได้นิ” แอ็กเซลได้ยินอย่างนั้นจึงยิ้มออกมา ส่วนโค้ดกลับหน้ามุ้ยแทน แต่ทั้งสามคนก็กลับมาด้วยกันเมื่อถึงบ้านแบล็กก็กลับมาดูห้องและของต่างๆของเขาเพราะ แอ็กเซลบอกว่าไม่ได้เข้ามาทำความสะอาดห้องของเขา ในใจของแบล็กบ่นเล็กน้อยว่า “เมื่อก่อนตูไม่ได้ทำความสะอาดเองเลยสินะ แต่ห้องมันจะใหญ่ไปไหมเนี่ย!!”
หลังจากทำความสะอาดเสร็จก็ปาไปจนถึงเวลาทานอาหารค่ำแล้วเขาลงมากินอาหารฝีมือแอ็กเซล พอกินอิ่มเขาก็อาบน้ำในระหว่างอาบน้ำอยู่ก็มีความทรงจำที่อยู่กับMotherกับแอ็กเซลทำให้น้ำตาเขาไหลออกมา
แบล็กกำลังแต่งตัวจะนอนก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นแล้วประตูก็เปิดออก แอ็กเซลในชุดนอนที่กอดหมอนเดินเข้ามาทั้งที่หน้าแดงก็พูดขึ้นอย่างติดๆขัดๆว่า “คะ-คืนนี้-ขะ-ขอนอนด้วยคนนะ-นะ”แล้วก็เอาหน้าซุกหมอนแล้วก็มีควันขึ้น แบล็กเห็นอย่างนั่นจึงให้นอนด้วย แต่เมื่อนอนบนเตียงแล้วทั้งคู่เหมือนจะมองหน้ากัน?แต่เมื่อแอ็กเซลได้ยินเสียงกรนเบาๆดังขึ้นหน้าก็เริ่มแดงอีกครั้งจึงพลิกไปอีกด้านนึงแล้วก็มีเริ่มควันขึ้น
คืนนั้นทั้งคู่?ก็หลับอย่างสงบสุขในเช้าวันต่อมาตอนกินข้าวเช้า แบล็กบ่นว่า “เมื่อคืนร้อนจังว่าไหม” แอ็กเซลแดงขึ้นมานิดหน่อย......
.........disappear ตอนที่ 3 END
- Spoiler:
Disappear ตอนที่ 4
2 วันต่อมา แบล็กที่เริ่มจำเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว ขณะกำลังสำรวจชุดที่ใส่ออกจากโรงพยาบาลปริศนานั้น เขาเจอกระดาษแผ่นหนึ่งในกระเป๋ากางเกง เป็นเบอร์โทรศัพท์ของใครบางคน แบล็กจึงลองโทรไปที่เบอร์นั้นดูผลสรุป........
วันต่อมา วันนี้หัวหน้าห่วยทุกคนต้องมารวมกันเพื่อประชุมใหญ่ในตอนนี้แบล็กอาจจะไม่ใช้หัวหน้าใหญ่แต่เขาก็ต้องมาเป็นผู้ช่วยหรือรองหัวหน้าหน่วยของDTFM
แบล็กลงจากเครื่องบินพร้อมแอ็กเซลแล้วขึ้นรถที่เตรียมให้ เมื่อมาถึงสถานที่ประชุมคือ สำนักงานของDTFที่1 ซึ่งไม่มีหัวหน้าหน่วยคนไหนประจำการอยู่เลย เมื่อมาถึงทั้งหัวหน้าและรองจะต้องเข้าห้องรับรองที่เตรียมใว้ให้เพื่อจัดเตรียมเอกสารการเข้าประชุม แต่ที่เข้าห้องประชุมได้มีแต่หัวหน้าหน่วยเท่านั้น เมื่อถึงเวลาทั้งหัวหน้าหน่วยและรองของทุกหน่วยก็ได้เจอหน้ากัน
DTF : มี [N]ova,[H]ead
DTFD : มี [Jack],[D]ark[A]rrow {ความสามารถหลักคือการสร้างธนูจากความมืดและสิ่งของอื่นๆ}
DTFE : มี [Rah],[Z]ero[P]ower {ทำให้พลังของฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถใช้ได้และขโมยพลังได้ชั่วคราว}
DTFM : มี [Black],[Accel]
DTFP : มี [Famine]{ความสามารถเรียกกองทหารม้าที่สร้างจากทรายได้และสิ่งที่แตะต้องจะกลายเป็นทราย(ตอนอยู่ในร่าง HorseMan of apocalypse)},[C]andy[K]ing{ความสามารถคือการเปลี่ยนลูกกวาดให้เป็นอาวุธหรืออื่นๆลูกกวาดที่ถูกใช่จะสามารถเปลี่ยนเป็นอาวุธได้ครั้งเดียวและอาวุธที่ถูกสร้างยังคงเป็นลูกกวาดอยู่แต่จะมีความทนทานที่เรียกได้ว่ามาสามารถถูกทำลายได้เลยจนกว่าผู้ใช้จะกัดหรือกินมัน}
แบล็กที่เคยเป็นหัวหน้าหน่วยรู้สึกคุ้นเคยกับบรรยากาศแบบนี้แต่สิ่งที่รองหัวหน้าคนอื่นทำคือ
โนวากำลังบ่นเฮดที่เตรียมข้อมูลมาไม่ครบ
แจ็กกำลังบอกให้ดาคแอโรเลิกอ่านใจคนอื่นสักที
ราห์ที่ถูกซีโร่พาเวอร์ให้ถือกระเป๋าเธอโทษฐานมาสาย
ฟาไมน์ที่บอกให้ซีเคเลิกอมลูกอมก่อนเขาห้องประชุม
แบล็กเห็นอย่างนั้นก็คิดในใจว่า “ก็ดีกว่าสถานะการตึงเครียดล่ะน่า”
เมื่อส่งหัวหน้าตนเองเข้าห้องประชุมแล้วรองหัวหน้าทุกคนก็มารอที่ห้องรับรองขนาดใหญ่ แบล็กที่นั่งมองนอกหน้าต่างอยู่ๆโนวาก็เข้ามากล่าวขอโทษแบล็กเรื่องของMotherอีกครั้ง(เคยขอโทษแล้วครั้งหนึ่งเมื่อตอนงานศพ)แบล็กบอกว่าไม่เป็นเพราะเขารู้นิสัยพ่อตนเองดีจึงไม่จำเป็นหรอกบรรยากาศเริ่มดีขึ้น
ฟาไมน์จึงถามเรื่องการหายตัวไปของแบล็กเมื่อปีที่แล้วไม่ใช่แค่ฟาไมน์ที่สนใจแม้แต่ราห์และแจ็กก็อยากรู้เรื่องนี้เหมือนกันแบล็กจึงอธิบายให้ทุกคนในห้องฟังหลังจากทุกคนเข้าใจในเหตุการณ์การหายตัวไปของแบล็ก แบล็กก็กลับไปมองนอกหน้าต่างอีกครั้ง
แบล็กเห็นแม่นกบินลงมาพร้อมอาหารให้ลูกของตนก็ได้พูดขึ้นว่า
แบล็ก “พวกเราทุกคนคงคิดเหมือนกันสินะตอนที่เข้ามาเป็นDTFนะว่าต้องปกป้องคนสำคัญของตนเอง...แต่พอเข้ามาแล้วความรู้สึกที่จะปกป้องมันคงเปลี่ยนไป...จากที่จะปกป้องคนสำคัญเป็นปกป้องทุกคนที่สามารถช่วยได้...นั่นคงเป็นเพราะได้ช่วยเหลือใครบางคนที่อ่อนแอจากเจ้าพวกนั่นหละมั้งจึงทำให้อยากแข็งแกร่งขึ้นเพราะจะได้ปกป้องทุกคนจากอันตรายหวังว่าทุกคนในDTFคงคิดอย่างนั่นนะ”เมื่อแบล็กพูดจบที่คนในห้องยิ้มเหมือนบอกกรายๆว่า “พวกเราก็คิดแบบเดียวกับนาย”
หลังจากการประชุมจบลงพวกหัวหน้าหน่วยที่อยู่ในห้องประชุมก็เข้ามาถามถึงเหตุการณ์การหายตัวไปและความเป็นอยู่ในปัจจุบันของแบล็ก แบล็กจึงอธิบายเรื่องเหตุการณ์และบอกว่าตนสบายดี
หลังจากจบเรื่องของแบล็กตอนนี้ก็เริ่มหัวข้อประชุมรวมเรื่องกลุ่มผู้ก่อการร้ายกลุ่มใหม่ที่ปรากฎตัวออกมา มีทั้งหมด 4 กลุ่มใหญ่ๆคือ
1. NoTime
2. Science Curse [SC]
3. FinalApocalypse
4. Sin of Deadly
และทุกคนก็เริ่มบอกลักษณะของแต่ล่ะกลุ่ม
SC มี2ประเภทคือ กลุ่มที่เป็นมนุษย์ กับ ปีศาจ ตัวของปีศาจจะมีเกราะเหมือนชุดเกราะที่ทหารสวมอยู่แต่เป็นเกราะธรรมดาเท่านั่น
FA เป็นกลุ่มคนที่ใช้เวทย์ส่วนใหญ่จะเป็นเหมือนนักรบโบราณที่สวมกางเกงแต่ไม่สวมเกราะส่วนบนแต่สิ่งที่น่าตกใจคือพวกมันไม่มีชีวิตเหมือนมนุษย์มีพละกำลังสูงมีภาษาใช่ของพวกมันเองอาวุธที่ใช่เป็นหอกดาบหรือธนูแต่อาวุธขิงพวกมันถูกสร้างจาดเวทย์มนขั้นสูง
SD เป็นกลุ่ม vampire ติดอาวุธใช่เวทย์ได้แทบทุกธาตุยกเว้นธาตุแสงรูปแบบของพวกมันยังไม่แน่ชัดนักแต่พวกมันเคยบุกฐานDTFมาแล้วจึงถือว่าเป็นศตรู
หลังจากการประชุมเสร็จทุกหน่วยก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
วันต่อมาแบล็กบอกกับแอ็กเซลว่าจะมีคนมา เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นแอ็กเซลได้ยินเสียงกริ่งดังจึงเดินไปที่ประตูเพื่อเปิดพบชาย?กับเด็กคนหนึ่งอยู่หน้าประตู เด็กคนนั่นพูดว่า “ปะป๋าแบล็กอยู่ไหมค่ะ” แอ็กเซลถึงกับแข็งไปเลย แล้วมองมาที่แบล็กที่พึ่งลงบันไดมา แล้วเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อลงมาถามว่าหมายความว่ายังไง เมื่อแบล็กมองไปที่ประตูก็เข้าใจสถานะการณ์แล้วพูดว่า
แบล็ก “สงสัยเธอคงโดน Lust หลอกอะไรเข้าให้สินะ”
แอ็กเซลได้ยินอย่างนั่นก็รู้ว่าเด็กคนนั้นคือ Lust(ตัณหา) 1ใน7 มหาบาปเหมือนแบล็ก
แบล็กเดินไปที่ประตูและเขกหัว lust ทีหนึ่ง แล้วพาทั้งสองมาแนะนำตัว ชาย?สวมสูธ คือ Envy 1ใน7มหาปาบ ชื่อเล่นว่า ลอส(Lost)
เด็กผู้หญิง? คือ Lust 1ใน7มหาบาป ชื่อเล่นว่า คิว(kill,Q) แล้วบอกต่อว่า “ทั้งสองจะมาอยู่กับพวกเรา” แอ็กเซลได้ยินอย่างนั้นถึงร้องออกมาอย่างดังว่า “เอ๋!!!!!”
อีกด้านฐานลับย่อยของ NoTime มีใครบางคนกำลังนั่งอยู่บนภูเขาศพทหารNotime แล้วก็มีชายคนนึงเดินหยีบเลือดเข้ามาพูดว่า
???? “มีงานให้ช่วยหน่อยสิ Wrath”
Wrath “เคยบอกไปแล้วไปใช่หรอว่าไม่สุงสิงกับใคร”
???? “แค่มีคนที่แข็งแกร่งมากมาแนะนำน่ะ”
Wrath “แข็งแกร่งน่าสนใจ”
Wrath “มันเป็นใครหรอ Pride”
Pride “ก็พวกเรานั้นแหละ”
Wrath “พวกเรา? 7Sin หรอ”
Pride “ใช่”
Wrath “ใครล่ะในกองกำลังของแกหรอ”
Pride “ไม่ใช่ ก็คนที่นายหมายหัวใว้ไงล่ะ”
Wrath “Gluttony หรอนายบอกว่าหมอนั้นตายแล้วนิ”
Pride “ใช่ แต่LustกับEnvyช่วยรักษาให้เจ้านั่นนะเลยรอดตายมาได้”
Wrath “ โอเค งั้นนายรู้สินะว่าพวกมันอยู่ที่ไหน”
Pride “แต่อันตรายหน่อยนะ”
Wrath “ไม่หรอกถ้าเทียบกับแกแล้วนะคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านายหรอก”
Pride “ขอบคุณที่ชม”
แล้วPrideก็หายไปในเงามืด
Wrath “โอโห DTFMสำนักงานใหญ่งั้นหรอน่าสนุกแล้วสิ”
.......Disappear ตอนที่ 4 END
- Spoiler:
Disappear ตอนที่ 5
หลังจากที่ แบล็กบอกว่า ลอสและคิว จะมาอยู่ด้วยกันทั้งหมดจึงมานั้งอยู่ในห้องนั้งเล่น แบล็กเริ่มอธิบายว่าลอสและคิวเป็นคนช่วยชีวิตหลังจากการต่อสู่กัน เบฮีมอส (สัตว์ประหลาดตัวที่เจอที่ลิฟในตอนแรก)เบฮีมอส ตัวนั่งเป็นสัตว์อสูรของ Pride 1ใน7มหาบาป ที่กันการโจมตีเวทย์ทั้งหมดได้และมีPrideช่วยจากจุดอับสายตา หลังจากที่เบฮีมอสจัดการแบล็กจนอวมแล้วPrideจึงกลับไปโดยไม่รู้ว่า ลอสกับคิวอยู่แถวนั้น คิวใช่พลังของLustแย่งการควบคุมมาจากPride และ ให้ลอสใช่ชุดเกราะในการหาร่างของเขาและใช่พลังของLustในการรักษามาตลอด1ปีเต็มทำให้คิวเหลือพลังน้อยจนกลายเป็นเด็กไป คิวบอกว่าน่าจะใช่เวลาสักพักในการกลับร่างเดิม และทั้งคิวและลอสจะมาเป็นสมาชิกของ DTF เพื่อจะได้ช่วยเหลือแบล็กในฐานะพวกพ้องของแบล็ก เมื่อแบล็กอธิบายจบจึงไปอาบน้ำ
แต่อีกสามคนไม่ขยับไปไหนเลย แอ็กเซล ถามทั้งสองว่า
แอ็กเซล “พวกคุณต้องการอะไรจากDTFกันแน่ค่ะ?”
คิว “เราไม่ได้ต้องการอะไรจากDTFหรอก”
ลอส ส่ายหน้าตอบ
แอ็กเซล “งั้นพวกคุณต้องการอะไรจากแบล็กหรอค่ะ?”
คิว “พวกเราสองคนต้องการอยู่ข้างๆเขานะ”
แอ็กเซล “ข้างๆ? ในฐานะอะไร”
คิว “ในฐานะภรรยานะ
แอ็กเซลตกใจแล้วถามขึ้นว่า
แอ็กเซล “เดี้ยวนะลอสเป็นผู้ชายนะ!!”
คิวหัวเราะขึ้นแล้วบอกว่า
คิว “ไม่ใช่ค่ะ ลอสเป็นผู้หญิงแท้ค่ะเพียงแค่ชอบใส่สูทเท่านั้น”
ลอสหน้าแดงแล้วกล่มหน้าหลบสายตา
แอ็กเซล “ตกใจหมดนึกว่าจะเป็นพวกชอบผู้ชายด้วยกัน”
คิว “ไม่หรอกค่ะ”
แอ็กเซล “แต่ทำไม่เธอไม่พูดเลยล่ะลอส”
คิว “ก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะตั้งแต่เจอกันครั้งพูดอยู่ไม่กี่ครั้งเลย”
แอ็กเซล “อือ”
แล้วแอ็กเซลก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นเหมือนเด็กกำลังเล่นสนุกแล้วพูดว่า
แอ็กเซล “แต่ว่าเรื่องภรรยาของแบล็กคงต้องแข่งกันแล้วหละว่าใครจะได้เขาไป”
คิว “ได้สิค่ะ เรื่องนี้นะไม่ยอมแพ้หรอก”
ลอส “ยังไงก็จะไม่ยอมแพ้หรอก”
ทั้งคิวและแอ็กเซลตกใจที่ลอสพูดแล้วทั้งสามก็มองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ
เรื่องราวการแข่งขันของทั้งสามก็เริ่มขึ้นและค่ำคืนนี้ก็จบไป
เช้าวันต่อมาทั้งสี่คนก็เดินทางมายังสำนักงานใหญ่DTFMวันนี้พนักงานส่วยใหญ่แยกไปยังDTFPเพื่อวางเขตแดนกันพวกSCและSDทำให้ในสำนักงานมีคนน้อยลงมากแอ็กเซลพาลอสและคิวไปลงทะเบียนเข้าDTFMจึงทิ้งแบล็กให้นั้งรออยู่คนเดียวที่ล็อบบี้อยู่ๆก็มีคนมาพูดข้างหูว่า “Gluttony~~y”แบล็กสะดุ้ง เพราะเสียงนั้นไม่คุ้นหูจึงมองกลับไปเห็นเป็นคนใส่กางเกงทหาร ใส่เสื้อคุมใว้หลายชั้น แล้วคนๆนั้นก็เริ่มแนะนำตัว
????? “ยินดีที่ได้รู้จักนะ Gluttony ฉัน Wrath”
แบล็ก “ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วมีอะไรให้ช่วยหรอ”
Wrath “มีสิช่วยสู้กันฉันไง”
แล้วWrathก็หยิบอาวุธแล้วโจมตีทันทีเมื่อแบล็กเห็นอย่างนั้นจึงพุ่งตัวถอยหลังไปกลางห้องโถง Wrath จึงกระโดตามมาติดๆแล้วก็สร้างเขตแดนเล็กๆขึ้นแล้วพูดว่า
Wrath “ฉันอยากให้การต่อสู้ครั้งนี้มีเพียงพวกเราสองคนนะ”
แบล็กหยอบมีดคู่ที่พึงได้มาจากสำนักงานแล้วพูว่า
แบล็ก “รับคำท้า”
แล้วทั้งสองก็เริ่มสู้กันกลางห้องโถงผู้คนในสำนักงานก็เริ่มมาดูการต่อสู้เพราะไม่สามารถทำลายเขตแดนได้เลยรวมทั้ง แอ็กเซลและลอส
อาวุธของ Wrathมีขวานขนาดเล็กหนึ่งเล่มและมีดสั้นหนึ่งอันแบล็กใช้มีดกันอาวุธของ Wrathเพื่อเข้าประชิดตัวใช้ทริกนี้จนแบล็กเข้าใกล้ตัว Wrathได้แล้วจึงทิ้งมีแล้วใช้มือซ้ายกดไปที่คอและไหล่ซ้ายของ Wrathแล้วกดลงทำให้อาวุธของ Wrathหลุดมือได้แต่นั้นไม่ใช้สิ่งที่ดีเลย เมื่อ Wrathถูกกดลงพื้นและอาวุธหลุดมือไปแล้ว Wrathยิ้มแล้วใช้แขนซ้ายซัดเข้าไปที่ลำตัวทีเดียวแบล็กถึงกลับปลิวไปที่กำแพงของเขตแดนในไม่กี่วิหลังจากโดนต่อยไปในมือขวาของแบล็กเสื้อคุมทั้งสามชั้นหลุดติดมือมาด้วย ทำให้รู้ว่า Wrathเป็นผู้หญิงและใต้เสื้อคุมหลายชั้นนั่นมีเพียงบีกินนี่ตัวเดียว มัดผมใว้ข้างนึงส่วนอีกข้างนึงปล่อยยาว และปิดตาขวาใว้
พอแบล็กขยับตัวเขารู้สึกเหมือนซี่โครงหักแต่อยู่อาการเจ็บก็หายไปแล้วยืนขึ้นอย่างสบาย เมื่อ Wrathเห็นอย่างอย่างนั้นก็พูดขึ้นว่าWrath “ฉันชักเริ่มชอบนายแล้วสิแล้วเธอก็ตั้งท่าขึ้นมาแล้วโยกแขนซ้ายไปข้างหลังแล้วก็ซัดหมดที่หนักจนทำให้ทั้งพื้นและเขตแขนแตกร้าวได้ในครั้งเดียว แต่แบล็กกลับยืนนิ่งแล้วยื่นแขนมารับคลื่นอากาศนั้น เสียงที่เกิดดังจนกระจกบริเวณล็อบบี้ร้าวในครั้งเดียวทุกคนตกใจกับเสียงนั้นแต่ แบล็กกับยืนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เมื่อWrathเห็นอย่างนั้นเธอจึงพูดขึ้นว่า
Wrath “งั้นเดียวฉันจะใช้แขนขวาฉันโจมตีนะ”
แบล็ก “ได้สิงั้นฉันจะรับด้วยแขนขวาเหมือนกัน”พูดจบก็ยิ้ม
Wrath “ฉันชักสนุกแล้วสิ”
แล้วWrathก็โยกแขนขวาของเธอไปด้านหลังแล้วซักหมัดออกมาคลื่นอากาศในครั้งนี้แรงพอสมควรแต่เขตแดนหรือพื้นไม่ได้รับผดกระทบใดๆเลย แต่เมื่อเคลื่อนอากาศโดนแขน กำแพงเขตแดนกลับแตกในที่เดียวทำให้ทุกคนตกใจแต่แบล็กกลับไม่เป็นไร
อยู่แบล็กก็พูดขึ้นว่า
แบล็ก “ผมว่าผมรู้แล้วว่าทำไมคุณถึงมาสู้กับผม”
Wrath “นายรู้สึกแล้วหรอว่าหมัดนั้นสื่อถึงอะไรนะ”
แบล็ก “น่าจะนะหมัดนั้นไม่ทำร้ายคนที่เข้าใจสิ่งที่คนชกตั้งใจจะสื่อ”
Wrath “นายเป็นคนแรกที่รับและเข้าใจมันได้สินะ”
แบล็ก “ตาขวานั้นสินะที่ทำให้เธอคุมพลังนี้ไม่ได้”
Wrathที่ได้ยินอย่างนั้นก็เปิดผ้าผิดตาออก
Wrath “ตาข้างนี้นะไม่ผิดหรอกแต่ตัวฉันไม่อาจยอมรับว่ามันเป็นส่วนนึงของฉันนะ”
แบล็ก “งั้นผมจะช่วยให้คุณเข้าใจในตัวเองๆ”
Wrath “งั้นมาเดิมพันอะไรหน่อยไหม?”
แบล็ก “อะไรหล่ะ”
Wrath “ถ้านายเปลี่ยนฉันเป็นเหมือนเดิมไม่ได้นายต้องเป็นของฉัน”
แบล็ก “แล้วถ้าผมชนะจะได้อะไรล่ะ”
Wrath “ได้ฉันไปไง”
คนที่ยืนดูอยู่ตกใจในสิ่Wrathพูดส่วนแบล็กกลับมองว่าไม่ต่างกัน(และแม่งยังงงกับสิ่งที่Wrathพูดและสื่อ)
แบล็ก “แล้วกฎหละ”
Wrath “พวกเราต้องใช้โหมดSINในการประลองครั้งนี้”
แบล็ก “ได้สิ”
แบล็ก “GLUTTONY”
Wrath “WRATH”
ทั้งสองเข้าสู่โหมดSIN
พอเข้าสู่โหมดSIN Wrathก็ปลดกระดุมกางเกงออกข้างในกางเกงมีกางเกงในว่ายน้ำอยู่ แบล็กถามว่าปลดทำไมWrathบอกว่าเตรียมใว้ก่อน(แล้วแต่คนจะคิดนะ) และทั้งสองก็เริ่ม แบล็กวิ่งเข้าหาWrath
Wrathปล่อยหมัดออกมาหมดนั้นเปลี่ยนเป็นเพลิงที่ดำสนิต
แบล็กใช้แขนทั้งสองรับการโจมตีใว้แล้ววิ่งเข้าไปจนกระทั่งแขนของแบล็กทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีขาวและหัวใจที่เป็นเกราะตรงอกก็เปลี่ยนสีไปด้วยมีปีกที่ขาวงอกออกจากเกราะด้านหลังแล้วพุง่เข้าไปด้วยความเร็วเมื่อถึงตัวWrathแบล็กพูดว่า “สิ่งที่ข้าเลือกที่จะกลืนกินคือ.........จิตใจที่ปกคลุมไปด้วยความมืดของเธอคนนี้”แล้วมือของแบล็กก็เข้าไปในตัวของWrath
นอกจากแขนแล้วเหมือนตัวเขาก็เข้ามาในจิตใจของWrathด้วยสิ่งเขาเห็นคือWrathในใว้เด็กผมสีขาวดวงตาทั้งสองข้างเป็นสีขาว นั่งอยู่ตัวคนเดียวกลางความมืดแบล็กค่อยๆเดินเข้าไปเมื่อถึงเขายิ้มให้เด็กน้อยที่มองมาที่เขาแล้วพูดว่า “มารับแล้วนะ เลิฟ[Love](ชื่อเล่นของWrath)” แล้วยื่นเมื่อไปให้ เลิฟที่ยื่นมือมาจับมือของแบล็กทำให้ความมืดที่อยู่รอบๆหายไป แล้วเลิฟก็ยิ้มมีน้ำตาหยดเล็กพุดขึ้นแล้วทุกอย่างกูกลับมาที่โลกปกติ
เลิฟ ยังคงยิ้มเหมือนในจิตใจของเธอแบล็กเอามือของเขาในโหมดSinปาดน้ำออกให้ แล้วยืนขึ้นแล้วยื่นมือมาให้ เลิฟ แล้วพูดว่า “มารับแล้วนะ” เลิฟยื่นมือมาจับแล้วพูดว่า “ค่ะนายท่าน”
แบล็กจับมือแล้วพาเดินมาหาแอ็กเซลแล้วพูดว่า
แบล็ก “แอ็กเซล พายัยนี้ไปสมัครด้วยอีกคนนะ”
แอ็กเซล “เดียวหมายความว่ายังไงหรอ?” แอ็กเซลงงไปชั่วขณะ
แบล็ก “ตั้งแต่วันนี้ยัยนี้จะเป็นDTFไงล่ะ”
แอ็กเซล คิว “ว่าไงนะ!!!”
แบล็ก “แล้วเธอมีบ้านหรือเล่าเลิฟ”
เลิฟ “ไม่มี ไม่มีมานานแล้วค่ะนายท่าน”
แบล็ก “งั้นมาอยู่กับพวกเราไหมหล่ะ”
เลิฟ “จริงหรือค่ะนายท่าน”เลิฟยิ้มพร้อมพูออกมา
แบล็ก “จริงสิแล้วอย่าเรียกนายท่านได้ไหม”
เลิฟ “ค่ะเจ้านาย”
แบล็ก “เรียกอย่างเดิมดีล่ะ”
เลิฟ “ค่ะนายท่าน”
แบล็ก “อะ แล้วนี้อยู่เฉยๆแปบนะ”
แล้วแบล็กก็ใส่สร้อยคอที่เหมือนปอกแขนของGluttonyให้เลิฟแล้วบอกว่า
แบล็ก “สร้อยเส้นนี้จะทำให้เธอมีกำลังเท่าคนปกตินะ”
เลิฟ “หมายความว่าฉันจะไม่ต่อยใครกระเด็นแล้วใช่ไหมค่ะนายท่าน”
แบล็ก “ใช่แล้วล่ะ”
แล้วเลิฟก็เข้ามมากอดแบล็ก และด้านนอกทั้งสามสาวตาลุกเป็นไฟแล้วมองมายังแบล็กและเลิฟ แบล็กที่ผลักเลิฟออกจากตัวแล้วก็บอกให้สมาชิกหญิงแถวนั้นพาเลิฟไปเปลี่ยนชุด
แบล็กและทุกคนกลับมาบ้านแบล็กให้แอ็กเซลพาเลิฟไปดูห้องแล้วเขาก็เข้าไปอาบน้ำเขาในตอนนี้คิดว่าพลังของ บาป คืออะไรกันแน่คือสิ่งที่ต้องการความช่วยเหลือหรือว่ามีใว้ช่วยกันแน่แล้วแบล็กก็อาบน้ำไปจนเสร็จเขาใส่กางเกงนอนแล้วก็กำลังเช็ดหัวอยู่ก็ได้ยินเสียงของเลิฟดังขึ้นจากด้านหลังว่า “ขออาบน้ำด้วยคนนะค่ะนายท่าน” แบล็กตอบว่า “ผมอาบเสร็จแล้วหละ” เมื่อหันมาเห็นเลิฟโป้อยู่จึงสะบัดผ้าไปทางเลิฟแล้วห่มตัวใว้ แล้วเดินออกจากห้องอาบน้ำแบล็กถูกกระชากแขนลงไปยังหาเลิฟโดยคนที่ดึงคือเลิฟเสียงที่ดังทำให้แอ็กเซลที่อยู่ใกล้ที่สุดได้ยินแล้ววิ่งมาดูสิ่งแอ็กเวลเห็นคือแบล็กค่อมตัวเลิฟอยู่แบล็กบอกอธิบายได้แต่ยังไม่ทันพูดก็โดนตบทีเดียวดังทั้งบ้านใน
วันนี้บ้านหลังนี้มีสมาชิกทั้งหมด5คนเรื่องวุ่นๆเริ่มเกิดขึ้นแล้ว....
...............disappear ตอนที่ 5 END
darkworld4- Socialite
- birth : 08/11/1996
แฟ้มภาพของ[darkworld4][update 26/11/2012]
ตอนที่ 6
เดียวจะกลับมาบทที่2ให้เมื่อเสร็จครับแล้วเจอกันใหม่บาย
- Spoiler:
Disappear ตอนที่ 6
วันต่อมาหลังจากแบล็กอาบน้ำเสร็จแล้วเขาไปที่ห้องอาหารเพื่อทานอาหารเช้าแต่กลับเป็นว่ายังไม่มีใครตื่นแบล็กจึงลงมือทำอาหารเช้าเองเมื่อเขาทำอาหารเช้าสำหรับทุกคนเสร็จ เขานึกขึ้นได้ว่าสบู่อาบน้ำหมดแล้วเขาจึงไปเปลี่ยนที่ห้องอาบน้ำ แบล็กเข้าไปเปลี่ยนในขณะที่เขาเปลี่ยนอยู่เขาเดินออกมาบอกว่า
แบล็ก “ต้องนี้มีคนใช้อยู่คร้าบบ”
แต่เมื่อแบล็กหันมาก็เจอกับ ลอสที่ถอดเสื้ออยู่และใต้เสื้อเป็นยกทรง(แบล็กไม่ได้รู้ว่าลอสเป็นผู้หญิงเพราะเดิมทีก็ไม่ค่อยได้ยินเสียงพูดของลอสและลอสมักจะใส่แต่สูทแบบผู้ชายจึงทำให้แบล็กไม่รู้ว่าเป็นหญิงหรือชาย)ลอสหันมาเห็นแบล็กก็ทรุดลงกับพื้นในขณะที่แบล็กสตันแล้วแบล็กเดินออกจากห้องอาบน้ำไปแบบยังมึนงงกับสิ่งที่ตนเองเห็นอยู่
เมื่อทุกคนตื่นและลงมาทานอาหารเช้าแอ็กเซลเข้ามาเป็นคนสุดท้ายถึงกับงงว่าใครเป็นคนทำอาหารเช้ามื้อนี้กันแต่ก็ไม่ได้สนใจแอ็กเซลนั่งลงกินได้สักพักก็สังเกตเห็นว่าแบล็กไม่อยู่ที่โต้ะและลอสหน้าแดงแอ็กเซลก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น
แบล็กที่นั่งอยู่ที่สวนยังคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นแบบประมาณว่าตัวเองโง่ถึงขนาดแยกชายกับหญิงไม่ออกเชียวหรอ แล้วอยู่ๆลอสก็มานั่งข้างๆ แบล็กไม่กล้าสบตาเธอแต่ก็พูดขึ้นว่า
แบล็ก “ขอโทษเรื่องเมื่อเช้านะ”
ลอสได้ยินอย่างนั้นก็พูดขึ้นว่า
ลอส “ไม่ใช่ความผิดคุณสักหน่อย”
แบล็ก “แต่เพราะผมลืมล็อกประตูนิ”
ลอส “ตั่งหากที่เข้าไปโดยไม่ดูก่อน”
แบล็ก “งั้นเราทั้งคู่ก็คงผิดด้วยกันทั้งคู่ล่ะนะ”
ลอส “ก็คงงั้น” ลอสยิ้ม
แบล็ก “งั้นขอถามอะไรหน่อยนะ”
ลอส “อะไรหรอค่ะ?”
แบล็ก “คุณเป็นผู้หญิงหรือชายหรอ”แบล็กหน้าแดงนิดๆ
ลอส “ฉันเป็นผู้หญิงค่ะ ก็คิดใว้แล้วล่ะว่าคุณคงคิดแบบนั้นนะ” ลอสก้มหน้าหลบตาแบล็ก
แบล็ก “งั้นหรอ จริงสิงั้นไปซื้อเสื้อผ้าไหมวันนี้”
ลอส “วันนี้หรอค่ะ”
แบล็ก “ใช่ ก็เลิฟมีชุดแค่ชุดเดียวนะ”
ลอส “ไปค่ะ”
ในขณะที่ทั้งสองอยู่ที่สวนคิวและแอ็กเซลก็มองจากชั้นสองของบ้านด้วยคำถามว่า “สองคนนั้นสนิตกันขนาดนั้นแล้วหรอ?”
2ชั่วโมงต่อมาทั้ง5คนมาถึงห้างในตัวเมือง แบล็กให้ทั้ง4คนไปซื้อเสื้อส่วนตัวเองจะไปเดินเล่นรอบห้าง ในขณะที่เดินมาได้สักพักเขาเจอกับเพื่อนสมัยเด็กของเขาที่ทำงานอยู่DTFMเหมือนกันชื่อ อิน [IN] แบล็กทักไปเมื่ออินหันกลับมาเห็นแบล็กก็ตกใจที่เจอแบล็ก
อิน “แบล็ก...ใช่ไหม?”
แบล็ก “แล้วจะให้เป็นใครล่ะ อิน”
อินก็มีรอยยิ้มเกิดขึ้น หลังจากนั้นทั้ง2ก็พูดคุยเรื่องต่างๆกันจนมาถึงเรื่องที่ อิน ลาออกจากDTFM
แบล็ก “ลาออกมาแต่งงานงั้นหรอ”
อิน “ก็นะ คงไม่สมเหตุผลสินะ แอ็กเซลก็ยังไม่ได้อนุมัติอะไรหรอกแต่ก็บอกให้หยุดพักก่อนก็ได้นะ”
แบล็ก “แต่งงานหรอ มนคงเป็นเรื่องที่ตัดสินใจยากสินะ”
อิน “อืม”
แบล็ก “แต่การที่จะรักใครนะไม่ใช่เรื่องง่ายยังไงก็รักษามันใว้ล่ะความรู้สึกในตอนนี้นะเพราะมันจะทำให้มีความสุขหลังแต่งงานยังไงล่ะ”
อิน “เข้าใจล่ะงั้นเดียวจะส่งบัตรเชิญไปนะ”
แบล็ก “แล้วแต่งวันไหนล่ะ”
อิน “วันอังคารที่จะถึงนะ”
แบล็ก “เข้าใจล่ะ งั้นถ้าไม่ติดงานพวกเราจะไปนะ”
อิน “อืม”
แบล็ก “ไปล่ะบาย”
อิน “จ้ะ บาย”
เมื่อแบล็กเดินจากไปแบล็กหันกลับมาดูกับพบว่า อินกลับทำหน้าเศร้าอยู่แต่ก็ไม่ได้ใส่จะไรมาก
แบล็กกลับมาที่ร้านขายเสื้อเพื่อพาทุกคนกลับบ้าน ในรถแบล็กบอกแอ็กเซลว่าเขาเจอ อิน ที่ห้างเมื่อกี้นี่ แอ็กเซลจึงถามว่า
แอ็กเซล “แล้วเธอเป็นไงบางล่ะ”
แบล็ก “เธอบอกว่าก็ปกติดีล่ะนะ”
แอ็กเซล “แล้วนายสังเกตเห็นอะไรแปลกมั้งไหม”
แบล็ก “อะไรแปลกๆ..ก็มีนะก่อนที่จะเจอเธอเหมือนเธอจะดูเหม่อลอยยังไงไม่รู้สิ”
แอ็กเซล “แล้วพวกบรรยายกาศที่ดูแปลกๆล่ะมีบ้างไหม”
แบล็ก “มีสิอย่างเดียวเลยล่ะความรู้สึกที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนะ”
แอ็กเซล “บรรยากาศแบบนั้นล่ะ ตอนที่เธอมาขอลาออกนะ”
แบล็ก “งั้นก็แปลกๆแล้วล่ะ ความรู้สึกตอนคนจะแต่งงานนะจะมีความสุขนี้แต่ทำไมถึงรู้สึกถึงบรรยายกาศอย่างนั้นล่ะ”
แอ็กเซล “นั่นสิ”
แบล็ก “ชักได้กลิ่นแปลกแล้วสิ”
แล้วทั้งคู่ก็เก็บเรื่องนี้ใว้จนกระทั้งถึงวันงาน
แบล็กลองคิดทบทวนล่ะหว่างรอคิวกับลอสที่กำลังแต่งตัวอยู่แต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา รอมาได้สักพักทั้งคู่ก็เดินลงมา แบล็กชมว่า”แต่งตัวสวยดีนะ" และทั้งหมดก็เดินทางมางานแต่งงานของแบล็กแบล็กทักทายอินด้วยความสนิตแล้วหันมามองเจ้าบ้าวของอินเขาให้เรียนตัวเองว่า ร็อก แบล็กพูดคุยกับเขาได้สักพักก็รู้สึกว่าชายคนนี้ให้ความรู้สึกแปลกเวลาอยู่ใกล้และตัวของชายคนนี้มีบ้างอย่างที่ gluttony รู้สึกได้จากภายในตัวเขา ก่อนพิธีจะเริ่ม แอ็กเซลสังเกตว่าแบล็กหายไปชักครู่นึงแล้วแล้วแบล็กก็เข้ามานั้งลงที่นั่งเพื่อนเจ้าสาวแล้วแบล็กก็สังเกตว่าแขนเสื้อเจ้าสาวดูใหญ่แปลกๆ
พิธีเริ่มได้สักพักแบล็กสังเกตท่าทางแปลกได้ เมื่อบาทหลวงกล่าวว่า อินเทียเรีย(ชื่อจริงของ อิน) จะรับชายคนนี้เป็นสามีของท่านหรือไม่
อินตอบด้วยสีหน้าแบบจริงจังว่า
อิน “ไม่รับค่ะ” แล้วชักปืนออกจ่อหน้าเจ้าบ่าว
..........disappear ตอนที่ 6 END
- Spoiler:
Disappear ตอนที่ 7
หลังจากที่อินเอาปืนจ่อหน้าเจ้าบ่าวหรือ ร็อก ทุกคนในงานตกใจในการกระทำของอิน แล้วอินก็เริ่มพูดทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่ร็อกทำว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงความต้องการของร็อกคนเดียวโดยขู่ว่าถ้าไม่แต่จะทำให้คนในครอบครัวเธอตาย แต่ร็อกกลับยิ้มออกมาแล้วพูดว่า
ร็อก “แล้วเธอกล้ายิงหรอ”
อิน “ถ้ากล้าแล้วจะทำไม”
ร็อกยกมือทั้งสองขึ้นแล้วก็ใช้เล็บจิกมือตนเองจนเลือดออกลงมาที่แขนเสื้อแล้วนอ้งสาวของอินก็เริ่มมีอาการเจ็บปวด อินจึงต้องทิ้งปืนแล้วลงมาดูอาการ ในจังหวะนั้นพวกของร็อกก็ยืนขึ้นแล้วหยิบปืนออกมา
แบล็กที่เห็นน้องสาวของอินเลยวิ่งมาดูอาการในขณะที่ดูอาการของน้องสาวอิน คิวก็บอกว่านี่คือเวทย์คำสาปร้ายแรง จึงตอ้งรีบถอนคำสาปแบล็กหันมามองร็อกแล้วเดินขึ้นไปคุยกับร็อก ว่าทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ร็อกบอกว่าก็ทำเพราะว่ามันสนุกไม่มีเหตุผลอะไรพิเศษ
แบล็กจึงขึ้นเพราะเห็นว่าร็อกเห็นชีวิตคนอื่นเป็นเรื่องตลก ในตอนนี้เลิฟที่เห็นคนจำนวนมาถือปืนจึงคิดที่จะโจมตีแต่ในตอนนี้เธอไม่สามารถใช้พลังหมัดของเธอได้ตามต้องการแล้ว และลอสก็จับแขนใว้นั้นหมายความว่าไม่ดีแน่ อยู่ๆปอกคอที่แบล็กผนึกพลังใว้ก็เปลี่ยนสีทำให้เลิฟใช้พลังได้เลิฟตกใจแล้วมองไปที่แบล็ก แบล็กในตอนนี้โกรธจัด พอทีจะฆ่าคนได้จึงเข้าสู่โหมด SIN แล้ว กิน แขนของร็อกเมื่อแบล็กกินแขนของร็อกเข้าไปมันทำให้คำสาปที่น้องสาวของอินถูกถอนคำสาปโดยอัตโนมัตแล้วบอกให้ แอ็กเซลดูแลผู้ร่วมงานคนอื่น ส่วนคนอื่นเขาบอกให้เริ่มงานเลี้ยงสีเลือดได้เลย
เมื่อเหล่าSINทั้งหมดได้ยินอย่างนั้นก็ได้เข้าสู่โหมดSINทันทีซึ่งนั่นทำให้ผู้ร่วมงานทั้งหมดแทบจะตกในอันตรายทันทีเพราะพลังของ Wrath คือทำให้คลื่นหมัดที่ปล่อยออกไปกลายเป็นเพลิงสีดำที่พรากทุกชีวิต ส่วนพลังของ Envy คือการช่วงชิงสิ่งต่างๆเหมือนกับการ กิน ของGluttony แต่สามารถมอบคืนได้เช่นช่วงชิงดวงวิญญาณของศัตรูก็สามารถมอบคืนให้ได้ ส่วนพลังของ Lust คือการควบคุมหรือทำให้เป็นทาสโดยที่ไม่ขัดว่าสิ่งนั่นจะเป็นหรือตาย แค่นี้ก็ทำให้คนธรรมดาตกอยู่ในช่วงเวลาแห่งความตายได้แล้ว
ในขณะที่เหล่าSINทั้ง3กำลังจัดการกับพวกของร็อกแบล็กก็เดินมากระชากคอของร็อกขึ้นมาแล้วใช้ความสามารถของSINทุกคนคือทำให้คนที่ถูกจองตาตกอยู่ในช่วงเวลาแห่งการสำนึกบาปตามบาปที่ตนเคยทำใว้(จะใช้ได้ในกรณีที่SINต้องการเท่านั้น)ร็อกที่ถูกได้สู่ช่วงแห่งสำนึกบาปก็เหมือนน็อกไปเลยแล้วแบล็กก็ลงมาช่วยจัดการพวกลูกน้องของร็อก
เมื่อจบงานทั้งที่SINทั้ง4ได้ใช้พลังแต่กลับไม่มีคนตาย?เป็นผลจากสถานที่ คือโบสถ์ ทำให้SINไม่สามารถใช้งานได้เต็มประสิธิภาพเท่าที่ควรหลังจากที่อินดูอาการของแขกที่ได้รับบาดเจ็บเสร็จจึงวิ่งมาหาแอ็กเซลแล้วถามว่า
อิน “หัวหน้า”
แอ็กเซล “มีอะไรหรอ อิน”
อิน “เรื่องคำขอลาออกนะ”
แอ็กเซล “ไม่ต้องห่วงยังไม่ได้อนุมัติหรอ”
อิน “งั้นก็หมายความว่าฉันยังเป็นDTFMอยู่ใช่ไหม”
แอ็กเซล “ใช่ แล้วกลับไปเขียนรายงานด้วยหล่ะ”
อิน “รายงานหรอ - -“ ”
แล้วแบล็กก็เดินเข้ามา
แบล็ก “ไม่ต้องหรอ อิน”
อิน “แบล็ก”อินหลบหลังแอ็กเซล
แบล็ก “ไม่ต้องกลัวหรอกน่าไม่เป็นไรแล้ว”
อิน “แบล็ก คือ ขอบใจนะที่ช่วย”
แบล็ก “ไม่เป็นไร”แล้วก็เดินจากไป
อิน “นี่แอ็กเซล”
แอ็กเซล “มีอะไรหรอ”
อิน “แบล็กเปลี่ยนไปใช่ไหม”
แอ็กเซล “น่าจะนะเหมือนว่าจะยิ้มมากขึ้นนะ”
อิน “ก็จริงแต่รอยยิ้มนั้นนะไม่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ”
แอ็กเซล “จริง”
อิน “นี่แอ็กเซลคงไม่เป้นใช่ไหมที่ฉันจะ....”
แอ็กเซล “จะอะไรหรออิน”
อิน “จะ..ชอบแบล็กนะ”
แอ็กเซล “ก็ได้นะแต่คงยากหน่อยนะ”
อิน “ทำไมล่ะ”
แอ็กเซล “ก็นะคู่แข่งมันเยอะนะ”
อิน “งั้นก็คงจะต้องรีบล่ะนะ”
แอ็กเซล “อืม”
วันต่อมา แอ็กเซลพา อินมาอาศัยอยู่ร่วมกันอีกคนแอ็กเซลยังไม่ได้บอกใครเรื่องที่จะให้อินมาอยู่ด้วยกัน แบล็กก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ก็ยังคงสงสัยอยู่จึงถาม
แบล็ก “แล้วบ้านที่เธออยู่เมื่อก่อนล่ะ”
อิน “ขายไปแล้วล่ะ”
แบล็ก “งั้นหรอ เพื่อการเดิมแผนเมื่อวานสินะ”
อิน “นายมองออกหมดเลยนะ”
แบล็ก “ก็นะ แอ็กเซลงั้นเรื่องขนของพวกเธอขนกันเองนะ”
แอ็กเซล “แล้วนายจะไปไหนหรอ”
แบล็ก “ก็คงเป็นี่สุสานล่ะนะ แล้วเจอกันตอนเย็น”
แล้วแบล็กก็เดินออกไป
แอ็กเซลได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มแบบเป็นห่วง อินจึงถามว่า
อิน “เป็นห่วงเขาหรอ”
แอ็กเซล “ก็นะ เขานะชอบเก็บความรู้สึกของตนเองใว้”
อิน “ไม่ต้องห่วงหรอเขาไปด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นขนาดนั้นนะ”
แอ็กเซล “งั้นหรอ”
แบล็กที่เดินทางมาที่หลุมศพของพ่อและแม่ของตนเพื่อมาเยี่ยมหลังจากกลับมา แบล็กเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงหลังจากที่เขากลับมาต่อหน้าหลุมศพ เมื่อเขาเล่าจบแบล็กก็หลับลงข้างๆหลุมศพของพ่อแม่เขาในผันเขารับรู้ถึงความอบอุ่นและอ่อนโยนได้
……….disappear ตอนที่ 7 END
เดียวจะกลับมาบทที่2ให้เมื่อเสร็จครับแล้วเจอกันใหม่บาย
darkworld4- Socialite
- birth : 08/11/1996
แฟ้มภาพของ[darkworld4][update 19/12/2012]
มาลงนิยายบทที่2 Prologueกับตอนที่1
Prologue Chaos in Christmas day
Prologue Chaos in Christmas day
- Spoiler:
- Disappear Prologue Chaos in Christmas day
หลังจากเหตุการณ์งานแต่งงานของอินก็ผ่านมาสัปดาห์นึงได้แล้วในวันนี้เป็นวันคริสต์มาสช่วงหัวค่ำเมืองที่เป็นที่ตั้งของDTFMดูเงียบเหงาเพราะเมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งทั้ง7คนออกมาเดินเล่นในเมืองที่แบล็กห่างหายไปนานในคืนวันนี้เหล่าSINจะไม่สามารถเข้าสู่โหมดSINได้ในล่ะหว่างที่เดินกลับบ้านแบล็กได้เดินแยกไปยังสวนสาธารณะเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศในขณะที่แบล็กเดินไปก็สังเกตเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่เหมือนรอใครบางคนอยู่แบล็กไม่ได้สนใจอะไรจึงเดินผ่านไปแต่ทันทีที่แบล็กผ่านไปชายคนนั้นก็พูดขึ้น
“จะไม่ทักกันเลยหรือไงgluttony”
แบล็กที่ได้ยินชื่อนั้นก็ตกใจแล้วหันกลับมา
“นายเป็นใคร”
ทันทีที่แบล็กถามออกไปชายปริศนาคนนั้นก็ตอบ
“ยังจำคนที่ฝังแกในทุ่งหิมะนั้นไม่ได้หรือไงกัน”
แบล็กก็นึกขึ้นได้ว่าชายคนนี้คือใครน้ำเสีงของแบล็กเปลี่ยนไป
“แกมันPride”
“ในที่สุดก็จำกันได้นะ”
“แกต้องการอะไร”
“รู้ดีจังนะ”
“ฉันว่าจะทำอะไรสนุกๆกับเมืองนี้สักหน่อย”
“แกคิดจะทำอะไรอีกหละ”
แล้วPride ก็ชี้นิ้วขึ้นฟ้า
“ดวงดาวในค่ำคืนนี้มันเหมาะกับการเปิดประตูนะ”
“ประ....ตู”
แล้วแบล็กก็เข้าใจในสิ่งที่Prideพูดแล้วพุ่งเข้าไปยังPrideแต่Prideใช้เวทย์วาร์ปมาอยู่ข้างหลังแบล็กแล้วพูดกระซิบว่า
“ในเมืองมีปีศาจ5ตัวที่จะทำให้ประตูเปิดได้ลองไปกำจัดดูสิ...”
เมื่อแบล็กหันกลับไปกลับไม่พบตัวPrideแล้วจึงตั่งสติแล้วโ?รบอกพวกแอ็กเซลเรื่องการเตรียมเปิดประตูนรกของPrideและเรื่องปีศาจทั้ง5ของPrideแล้วจึงแจ้งไปที่ศูนย์ให้บอกอพยพคนในเมืองไปในที่ปลอดภัยแล้วจึงให้คนในหน่วยค้นหาหาแหล่งพลังงานเวทย์ที่ผิดปกติในตัวเมืองแล้วจึงให้พวกแอ็กเซลจัดทีม4ทีม โดยที่
แอ็กเซลไปคนเดียวเพราะเป็นหัวหน้าหน่วย
แบล็กไปคนเดียวเพราะเป็นรองหัวหน้า
รอสกับคิวไปด้วยกัน
เลิฟ อิน และ โค้ดไปด้วยกัน
แล้วต้องมี1คนที่ต้องจัดการ2ตัว
เมื่อทุกคนจัดทีมและออกตามหาพวกปีศาจแล้วแบล็กก็เริ่มรู้สึกแปลกๆที่ว่าตัวเองดูรีบร้อนไปหรือเปล่าแต่ในตอนนี้ทุกอย่างที่เขาสั่งการณ์ไปนั้นก็เริ่มดำเนินไปแล้ว
อยู่เสียงโทรศัพก็ดังขึ้นเมื่อแบล็กรับสาย
“เจอจุดที่มีพลังเวทย์แปลกปลอมทั้ง5จุดแล้วค่ะ”
“แล้วบอกพวกแอ็กเซลหรือยัง”
“บอกแล้วค่ะ อีกเดียวจะส่งพิกัดของศัตรูที่อยู่ใกล้ที่สุดให้นะค่ะ”
“โอเคขอบใจมาก”
แบล็กว่างสายแล้วตรวจสอบพิกักเป้าหมายที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วออกเดินทางไปยังที่แห่งนั้น
Disappear Prologue Chaos in Christmas day END ......
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 1
แบล็กเดินทางมาถึงเป้าหมายที่ใกล้ที่สุดเมื่อแบล็กมาถึงประชาชนปกติอพยพไปแล้วเขาจึงกางเขตแดนที่ป้องกันการพังทลายของเมืองโดยที่เขาใช้พลังเวทย์ของเขาเองแต่เขาไม่ได้เช็คว่ามีประชาชนติดอยู่ในเขตแดนหรือเปล่าทั้งที่แบล็กก็รู้ตัวว่ามันผิดปกติแต่ก็ไม่ได้สนใจ
แบล็กออกสำรวจพื้นที่รอบๆว่าปีศาจที่เป็นต้นเหตุของพลังนั้นอยู่ที่ไหนเมื่อแบล็กมองขึ้นไปบนฟ้าก็พบกับปีศาจตัวนั้นพุ่งเข้ามาหาตัวเองแบล็กสร้างตราเวทย์ขึ้นมาป้องกันตัวแบล็กถอยไปข้างหลังตามแรงที่ถูกปะทะพอแบล็กรู้สึกตัวหลังจากกระทบแรงแบล็กมองดูลักษณะทางกายภาพของของมัน
ลักษณะของมันเป็นค้างคาวขนาดใหญ่ที่มีมืออยู่ปลายปีก(ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงman-batในbatman)แต่ใส่super-suit อยู่มีตราSCอยู่ตรงอกซ้าย
อยู่เจ้าปีศาจก็พูดขึ้น
“เจ้างั้นหรอคือgluttony”
“ใช่แล้วเจ้าล่ะ”
“ข้าคือ เดียมาส ปีศาจแห่งความโอหัง”
เมื่อแนะนำตัวเสร็จเดียมาสก็พุ่งหาแบล็กตอนที่แบล็กไม่ทันตั้งตัวแบล็กใช่เวทย์สร้างม่านน้ำแข็งขึ้นทำให้เดียมาสชะงักการโจมตีเปลี่ยนทิศทางบินขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วพุ่งลงมาทางแบล็กอีกครั้งแบล็กหลบโดยใช้เวทย์ความเร็วพุ่งตัวออกไปด้านข้างเดียมาสไม่ลงไปปะทะกับพื้นเพราะการพุ่งตัวลงมานั่นเป็นเพียงการขู่ให้กลัวเหมือนต้องการถ่วงเวลา
“ทำได้แค่นี้เนี่ยนะ เดียมาสสสสส” แบล็กพูดกวนประสาทเดียมาส
“ก็แค่เล่นสนุกกับคนที่ไม่มีพลังถ้าไม่มีSINก็เท่านั้น” เดียมาสกวนกลับ
แบล็กของขึ้นทันที่ทีเดียมาสพูดว่าตนเองจึงพุ่งตัวเข้าหาเดียมาสด้วยเวทย์ความเร็วขั้นสูงจึงเหมือนการวาร์ปไปอยู่หน้าเดียมาสแล้วใช่เวทย์แรงโน้มถ่วงสร้างลูกบอลแรงโน้มถ่วงเดียมาสหลบออกจากพื้นที่ที่แบล็กสร้างลูกบอลแรงโน้มถ่วง
แบล็กเปลี่ยนท่ายืนแล้วยื่นมือขึ้นฟ้าแล้วแล้วเปลี่ยนลูกบอลแรงโน้มถ่วงให้เป็นหอกยาวหลายเล่มลงมาปักอยู่ที่พื้นแบล็กจับหอกแล้วปาด้วยความเร็วค่อนข้างสูง
แบล็กไม่ห่วงว่าอาคารบ้านเรือนว่าจะถูกทำลายลงไปเพราะเขตแดนที่แบล็กกางใว้ทำให้สภาพแวดล้อมทั้งหมดถูกคัดลอกมายังมิติจำลองขนาดใหญ่ใว้ทำให้ในมิติปกติไม่ได้รับผลกระทบ
หอกเล่มที่แบล็กปาเดียมาสหลบได้แต่อาคารด้านหลังพังทลายหายไปทั้ง5ช่วงตึกพังทลายหายไปหมดเดียมาสหลบได้แล้วพุ่งมาทางแบล็กแบล็กจับหอก2เล่มขึ้นมาแล้วเริ่มสู้กับเดียมาสหลบการฟันของแบล็กไม่พ้นเมื่อเดียมาสคิดหนีหอกที่อยู่ที่พื้นทั้งหมดมาอยู่บนตัวทั้งหมด
เดียมาสไม่ทันรู้ตัวว่าถูกหอกแทงสิบกว่าเล่มไม่กี่วิต่อมาหอกทั้งหมดก็เกิดระเบิดขึ้นทำให้ร่างของเดียมาสแหลกไปพร้อมระเบิด
พักเหนื่อยนิดหน่อยแล้วพูดกับตัวเองว่า
“พลังเวทย์นี้คงจะไม่ค่อยดีที่จะใช้ในเขตตัวเมืองสินะ”
“ไม่หรอกสิ่งที่น่ากลัวกว่านะคือตัวนายไม่ใช่หรอ”
แบล็กตกใจกับเสียงของคนแปลกหน้าจึงหันไปมอง
แบล็กเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งแต่เธอไม่ได้ยืนอยู่แต่เธอลอยอยู่กลางอากาศไม่มีแม้หิมะบนเสื้อของเธอเพราะหิมะไม่ลงมาที่ตัวเธออยู่ๆเธอก็พูดขึ้น
“นายนะกำลังถูกคอบงำอยู่นะ”
“Gluttony”
เมื่อสินเสียงเรียกแบล็กเหมือนหลับไป........
Disappear Chaos in Christmas day 1 END…..
NOTE:พลังของSINในร่างปกติ(ร่างที่ไม่ใช่พลังSIN)จะมีความสามารถที่แตกต่างออกไป
Gluttonyพลังที่ไม่ได้ใช่SINคือการดูดกลืนอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นใหญ่ของคนรอบข้างแบล็กจึงอารมณ์ขึ้นๆลงๆในบางเหตุการณ์
darkworld4- Socialite
- birth : 08/11/1996
หลุมของ[darkworld4][update 25/12/2012]
Marry Christmas Day
สุขสันต์วันคริสมาสนะคร้าบชาวCTS
วันนี้เอาเรื่องDisappear บท Chaos in Christmas day ตั้งแต่ช่วงที่2เป็นต้นไปมาให้อ่านกันถ้าไม่เข้าใจยังก็บอกกันด้วยนะ
แนะนำ
สุขสันต์วันคริสมาสนะคร้าบชาวCTS
วันนี้เอาเรื่องDisappear บท Chaos in Christmas day ตั้งแต่ช่วงที่2เป็นต้นไปมาให้อ่านกันถ้าไม่เข้าใจยังก็บอกกันด้วยนะ
แนะนำ
- Spoiler:
- copy เอามาอ่านใน Word ดีกว่าครับอ่านง่ายกว่าครับ
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 2
ทางด้านแอ็กเซลที่แยกออกมาคนเดียวเมื่อแอ็กเซลเดินทางไปจะถึงอยู่ก็เกิดเขตแดนขึ้นแอ็กเซลจึงรู้ว่าใครเป็นคนสร้างเขตแดน
แอ็กเซลเดินไปใกล้เป้าหมายแอ็กเซลพบเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั้งร้องไห้อยู่เพราะพลัดหลงกับพ่อแม่แอ็กเซลจึงเข้าไปหาแล้วบอกว่าให้ไปหาที่ปลอดภัยหลบ
แอ็กเซลเดินถึงพื้นที่ใกล้เคียงจึงมองหาแต่ไม่เจอตัว แต่อยู่ๆแอ็กเซลก็รู้สึกถึงจิตสังหารจากด้านหลังจึงหลบตัวออกไปด้านข้างไม่น่าก็มีมีสั้นเล่มหนึ่งพุ่งมาจากด้านหลังเมื่อแอ็กเซลหันกลับมาก็ไม่พบใคร
อยู่ก็มีเสียงบางอย่างพูดขึ้นมา
“หัวหน้าของDTFMงั้นหรอนี้ดูอ่อนแอมากเลยน่ะเนี่ย” เสียงปริศนา
อยู่ก็มีมีดพุ่งเข้ามาจากด้านข้าง
แอ็กเซลสร้างโล่ขึ้นมาป้องกันการโจมตีและสะท้อนกลับไปยังจุดที่มีดพุ่งมา หลังจากมีดโดนโล่และสะท้อนไปยังจุดที่พุ่งมา แอ็กเซลก็ใช้เวทย์เพลิงยิงไปพร้อมมีดที่พุ่งกลับไปแต่ก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นอีกครั้ง
“บ้าหรือเปล่าตรงนั้นไม่มีใครอยู่ยัยโง่”
แอ็กเซลใช้เวทย์ธาตุแสงระดับสูงสร้างพระอาทิตย์จำลองขึ้นมาเพื่อลบความมืดในบริเวณนั้นออกไป
ในความมืดนั้นมีอยู่จุดหนึ่งที่ปรากฎตัวประหลาดสูงเท่าตึก2ขั้นตัวบางสวม super-suit มีตราของSCอยู่ตามจุดต่างกำลังใช้มือบังแสงอยู่
แอ็กเซลโจมตีโดยใช้เวทย์ธาตุความมืดระดับกลางโจมตีไม่แต่ปีศาจตัวนั้นหลบออกไปจากจุดที่แอ็กเซลเล็งใว้ ตึกที่อยู่ข้างหลังกลายเป็นทรายไปด้วยเวทย์ความืดนั้น
ปีศาจตนนั้นหลบไปยังจุดที่มีความมืดอยู่แอ็กเซลวิ่งตามไปแต่ไม่พบจึงสร้างดวงอาทิตย์จำลองอีกลูกแต่ในไม่กี่วิที่ร่ายเวทย์อยู่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นว่า
"พี่สาวระวังข้างหลัง”เด็กผู้หญิงก่อนหน้านี้ตะโกนขึ้น
แอ็กเซลเมื่อได้ยินอย่างนั้นจึงพุ่งตัวหลบไปข้างหน้า แต่เจ้าปีศาจเปลี่ยนเป้าหมายไปยังเด็กคนนั้น แอ็กเซลยิงเวทย์สะกัดไม่ให้ปีศาจนั้นพุ้งตัวไปยังเด็กคนนั้น แต่มันไม่ชะลอลงแอ็กจึงเลือกที่จะเปิดผ้าปิดตาเพื่อที่จะหยุดปีศาจนั้นด้วยคำสาประดับสูงสุด แขนขวาและขาขวาของเจ้าปีศาจถูกสาปให้กลายเป็นหินเมื่อกล้ามเนื้อกลายเป็นหินจึงทำให้น้ำหนักในร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลทำให้มันตกลงสู่พื้นจนขยับไม่ได้แอ็กเวลเข้าไปช่วยเด็กคนนั้นก่อน แอ็กเซลมาดูอาการเด็กคนนั้น
“ไม่เป็นไรนะ”
“ไม่ค่ะ”
“บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะพี่สาว”
“ก็ดีแล้...”แอ็กเซลพูดไม่ทันจบก็บมีเสียงแตกของบ้างอย่างดังขึ้น
“พี่สาวระวัง”เด็กสาวตะโกนขึ้นด้วยความกลัว
เจ้าปีศาจใช้มีดตัดแขนและขาของตนทิ้งแล้วใช้มีดนั้นโจมตีแอ็กเซล
แอ็กเซลหลบมีดได้และพาเด็กออกจากจุดปะทะเมื่อกี้นี้ปีศาจพุ่งเข้าไปโจมตีแอ็กเซลต่อแอ็กเวลพยายามหลบการโจมตีของปีสาจนั้นจนเด็กที่แอ็กเซลอุ้มอยู่ได้รับบาดเจ็บ
แอ็กเซลใช้เวทย์เพลิงสร้างกำแพงเพลิงขึ้นเพื่อพักหายใจและดูแผลของเด็กคนนั้นแอ็กเซลพบว่าบาดแผลของเด็กคนนี้มีพิษอยู่
แต่เวทย์ที่แอ็กเซลใช้ได้มีแค่เวทย์สายโจมตี(เพลิง มืด)จึงรักษาพิษไม่ได้แต่อยู่ดีๆเด็กคนนั้นก็เอามือสัมผัสบาดแผลบาดแผลและพิษก็เริ่มสลายไปแอ็กเซลจึงถามว่า
“นี้เธอทำได้ยังไงนะ”
“คือแม่หนูเขาสอนใว้นะค่ะ”
“แล้วแม่ของเธ...”แล้วแอ็กเซลก็ถูกขัดอีกครั้ง
อยู่ๆก็มีมือทะลุกำแพงไฟเข้ามาแอ็กเซลใช้มือของตัวเองสะบัดออกมีที่อยู่ในมือของเจ้าปีศาจแทงเข้าไปที่ไหล่ของเด็ก แอ็กเซลใช่เวทย์โจมตีใส่ท้องของปีศาจในระยะประชิดตัวปีศาจปลิวไปใกล้ แอ็กเซลใช้โอกาสนี้พาเด็กออกจากพื้นที่โดยเร็ว
จนมาถึงตึกแห่งหนึ่งแอ็กเซลทำแผลให้เด็กเป็นการปฐมพยาบาลให้บาลแผลและพิษซาลงเพื่อให้เด็กคนนี้รักษาไปก่อนแอ็กเซลในระหว่างที่หาที่หลบให้เพื่อเตรียมจัดการเจ้าปีศาจ
ไม่กี่นาทีต่อมาการตามล่าของเจ้าปีศาจก็เริ่มขึ้นอีกครั้งแอ็กเซลล่อให้เจ้าปีศาจตามล่าจนเข้ามาบนชั้นแดดฟ้าบนตึกแห่งหนึ่งแอ็กเซลล่อให้มันมาอยู่ตรงการลานจอด ฮ. แล้วแอ็กเซลก็สร้างแขนแดนขนาดเล็กขึ้นมาเพื่อไม่ให้มันหนีออกไปได้
แอ็กเซลใช้เวทย์ความมืดเพื่อสร้างเวทย์ที่คล้ายกับ”การกลืนกิน”ของแบล็กแต่การสร้างเวทย์แบบนี้ทำให้พลังเวทย์ที่สร้างเวทย์ชนิดใหม่ทำให้พลังเวทย์ทั้งหมดหายไปหมด(นี้ก็เป็นเหตุผลที่แอ็กเซลได้เป็นหัวหน้าDTFM)
เจ้าปีศาจพุ่งมาโจมตีแอ็กเซลก่อนแต่แอ็กเซลใช้มือใช้ที่ห่อด้วยเวทย์ “กลืนกิน”พุ่งไปที่หัวใจของเจ้าปีศาจก่อนที่เวทย์จะกัดกินหัวใจของเจ้าปีศาจเวทย์ก็ใช้พลังเวทย์ของแอ็กเซลหมดก่อนที่จะทำลายหัวใจของมันแต่ก็ปิดชีพมันไปแล้ว- Spoiler:
เมื่อแอ็กเซลตื่นขึ้นเธอมองเห็นเด็กคนนั่นกำลังรักษาบาดแผลให้แอ็กเซลอยู่แอ็กเซลจึงถามว่าเป็นใคร......
Disappear Chaos in Christmas day 2 END…….
NOTE:การสร้างวงเวทย์จะสร้างโดยการวาดแผนภูมิหรือวงเวทย์ตั้งแต่1ถึง10โดยการสร้างเวทย์ระดับสูงสุดจะเปลี่ยนจากการวาดดาวเป็นแผนภูมิเซฟิรอธโดยวิธีวาดแล้วแต่คนบางคนก็วาดลงกระดาษ แต่พวกเก่งๆจะวาดวงเวทย์ในหัว
เวทย์ระดับสูงที่ใช้วงเวทย์10วง ใน1วงจะมีวงเวทย์รูปดาวตั้งแต่1-9ซึ่งวงเวทย์ขนาดเล็กจะเป็นการรวมเวทย์
ส่วนแผนภูมิคือการสร้างเวทย์ที่ซับซ้อนที่สุดโดยรวมพลังของเวทย์10ชนิดเป็นเวทย์ชนิดเดียวซึ่งพลังจะอยู่ระดับBriah(ประมูขฑูตสวรรค์)ซึ่งเวทย์จะแข็งแกร่งมากเวทย์ในระดับนี้มีเพียง5เวทย์ที่สมบูรณ์
รูปแบบอยู่3แบบคือ สร้าง(ชีวิตธาตุแสงกับมืด) สิงสู่(เทวา ปีศาจ) จัดตำแหน่งดาว
ปล.ไม่ต้องใส่ใจมากครับคิดขึ้นเองครับ
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 3
ทางด้านเลิฟ อิน โค้ด เดินทางมาถึงบริเวณที่ทางสู่แจ้งว่าพบกับสัณญาณเวทย์แปลกปลอม อยู่ๆท้องฟ้าก็กลายเป็นเขตแดนขนาดใหญ่อินพูดเพื่อไม่ให้ทั้งสองสงสัย
“นี้คงเป็นเขตแดนของแบล็กนะ”
“แต่เวทย์ระดับนี้มันเวทย์ระดับ10นี้”โค้ดพูดขึ้น
“ก็ใช้แต่เป็นเวทย์มิติ”อินตอบกลับ
“เวทย์มิติ?”เลิฟและโค้ดพูดพร้อมกันด้วยความสงสัย
“ไม่เข้าใจงั้นหรอ”อินถาม
“อือ”ทั้งสองพยักหน้าพร้อมกัน
“เวทย์มิติคือเวทย์ระดับ10ที่ไม่สมบูรณ์เป็นเวทย์ที่คัดลอกมิติเดิมมายังมิติเสมือนเพื่อไม่ให้สิ่งของในมิติเดิมเสียหายแต่กับคนหรือสิ่งมีชีวิตนะเป็นอีกเรื่อง”
เมื่อทั้งสองคนเข้าใจถึงกลไกของเวทย์จึงมุ่งน่าไม่ยังจุดที่ระบุใว้ว่ามีปีศาจอยู่
เมื่อมาถึงทั้งสามพบกับกองศพมนุษย์ที่กำลังถูกละลายด้วยสารสีเขียวที่เหมือนเจลจนกลายเป็นโครงกระดูกแล้วอยู่ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
“มากันแล้วหรอ”เสียงนั้นดังมาจากข้างหลังพร้อมมีลูกเจลขนาดเล็กพุ่งมาด้วย
ทั้งสามกระโดหลบออกมาจากจุดปะทะเมื่อสักครู่นี้หลังจากหลบการโจมตีเมื่อสักครู่นี้ได้ทั้งพยายามมองหาตัวศัตรูที่โจมตีเมื่อสักครู่นี้เมื่อพบกับชุดsuper-suitที่มีโครงกระดูกสวมใส่อยู่กำลังเดินเข้ามาอย่างช้า
มันเดินเข้ามาถึงระยะหนึ่งอยู่ๆมันก็หยุดเดิน เลิฟสังเกตว่าเจลมีลักษณะเปลี่ยนไปโดยด้านหลังของอินมีเจลอยู่กองหนึ่งอยู่เจลก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ววพุ่งเข้าหาอิน
โค้ดที่อยู่ไม่ห่างจากอินมากนักพุ่งเข้าไปช่วยอินด้วยเวทย์ความเร็วระดับ6อินจึงปลอดภัย
เจลทั้งหมดที่อยู่ในพื้นที่พุ่งกลับไปรวมกับเจ้าปีศาจนั้นจึงกลายเป็นกล้ามเนื้อให้มันแต่ยังคงสถานะเป็นเจลอยู่แล้วมันก็เริ่มพูดอีกครั้ง
“พวกเจอน่าสนใจดีนี้งั้นข้าของแนะนำตัวก่อนล่ะกัน”
“ข้า อีทเวอร์ปีศาจจากปาบแห่งความตละกละ”
“พวกเจอน่ากินดีนะ”พอมันพูดจบเจลในร่างของมันก็ระเบิดออกมา
ทั้งสามหลบได้แต่ก็ไม่ทั้งหมดได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยโค้ดใช้เวทย์ธาตุรักษาระดับ2รักษาบาดแผลของทุกคนทันที
“ยังไงก็ประมาทไม่ได้นะ”โค้ดพูดขึ้น
แต่การโจมตีของมันยังไม่จบเจลที่อยู่ที่พื้นกลายเป็นมือเข้าหาทั้งสามจากจุกที่เจลตกอยู่กับพื้นทั้งสามหลบได้แต่อยู่ๆตึกที่อยู่รอบข้างของทั้งสามก็ทะลายลงมาอย่างไม่มีสาเหตุ
อยู่ตึกที่ทะลายก็ถูกรวมกลายเป็นก้อนวงกลมแล้วลงมาอยู่ในมือของเลิฟด้วยเวทย์แรงโน้มถ้วงระดับ7แล้วเธอก็พูดขึ้นว่า
“ในเมื่อนายท่านใว้ใจให้ฉันปกป้องแล้วยังไงก็ไม่ทำห่ท่านผิดหวังหรอก”เลิฟพูดเสร็จก็พุ่งตัวเข้าไปใช้เวทย์เพลิงโจมตีด้วยเวทย์เพลิงระดับ7โจมตีในระยะประชิดตัว
อีทเวอร์กระเด็นไปข้างหลังแต่มีเพียงชุดเกราะที่เกิดรอยไหม้ที่ชุดเล็กน้อยอีทเวอร์ที่กระเด็นไปก็พุ่งเข้าไปโจมตีเลิฟต่อแต่อินยักปืนเวทย์มายิงสะกัดใว้ โค้ดสร้างดาบเวทย์ก็พุ่งเข้ามาด้วยเวทย์ลมประสาทเวทย์ความเร็วระดับ6ทำให้เคลื่อนไหวในอากาศเสมือนลอยอยู่ได้เข้าฟัน
อีเวอร์หลบได้จึงใช้ขาซ้ายเตะใส่โค้ดแต่โค้ดใช่ด้ามดาบป้องกันได้ทันแต่แรงเตะทำให้โค้ดถอยไปข้างหลัง ในขณะที่อินกับเลิฟต่อสู้กับอีทเวอร์อยู่โค้ดที่ตั้งสติได้สังเกตเห็นว่าเจลที่มันระเบิดออกมาในตอนแรกกำลังจะกลับมารวมที่ตัวหลักอีกครั้งจึงตะโกนบอกเลิฟกับโค้ดว่า
“ระวังมันจะรวมอีกครั้งแล้ว”
เมื่อทั้งสองได้ยินอย่างนั้นจึงกระโดดหลบแต่โค้ดสังเกตบางอย่างที่ไม่ใช้เจลได้มีลักษณะเป็นปริซึมเรืองแสงได้
โค้ดลุกขึ้นแล้วบอกให้เลิฟกับอินถอยแล้วหาที่ปลอดภัยคุยกัน หลังจากหลบอีทเวอร์แล้วโค้ดก็เริ่มบอกถึงสิ่งที่สังเกตเห็นให้ทั้งสองได้รู้้้้้้
“งั้นก็แปลว่านั้นน่าจะเป็นหัวใจหรืออะไรสักอย่างสินะ”
“ก็ไม่แน่นะแต่มองหายังไงล่ะ”อินถามขึ้น
“โอเคฉันว่าฉันมีแผนแล้วนะ”โค้ด
20นาทีต่อมา แผนการเริ่มขึ้นอีทเวอร์ตามเลิฟมายัง พอเลิฟล่ออีทเวอร์มายังจุดนัดพบก็เริ่มทำตามผนที่วางเอาใว้
เลิฟใช่เวทย์แรงโน้มถ่วงระดับ9เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของอีทเวอร์แต่ทำได้แค่ทำให้มันเคลื่อนไหวได้ยากขึ้นเท่านั้นแต่ทางอินใช้เวทย์น้ำแข็งระดับ7ทำให้อีทเวอร์เปลี่ยนสถานะของเจลให้เป็นของแข็งโค้ดสร้างค้อนขนาดใหญ่ขึ้นและเลิฟเปลี่ยนพื้นที่บริเวณอีทเวอร์ให้กลายเป็นพื้นที่แรงโน้มถ่วงมากกว่าปกติทำให้แรงทุบ+แรงโน้มถ่วงทุบทำให้อีทเวอร์แหลกไป
เมื่อเห็นอย่างนั้นทั้งสามจึงนั่งพักฟืนพลังเวทย์ที่สูญเสียไปและโทรแจ้งคนอื่นๆว่าจัดการตรงนี้เสร็จแล้ว- Spoiler:
เมื่อเลิฟทักอยู่ๆคนในชุดเสื้อคุมก็กลายเป็นหมอกไป ทั้งสามที่จับตนชนปลายไม่ถูกก็นั้งงงกันต่อไป....แต่อยู่ๆก็มีเงาขนาดใหญ่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าทั้งสามเห็นอย่างนั้นแต่ไม่ทันทำอะไรทุกอย่างก็มืดลงไป
มีบางอย่างเดินออกมาจากจุดที่พวกอินนอนสลบอยู่ข้างหลังแล้วพูดว่า
“อะไรกันแค่นี้เองหรอพลังเวทย์ของWrathราชาของข้านะ”
ชายผู้มีแขนซ้ายขนาดใหญ่เดินจากไปจากจุดที่ร่างของเลิฟ อิน โค้ด นอนจมกองเลือดอยู่......
Disappear Chaos in Christmas 3 END…
NOTE:พลังของSINในร่างปกติ(ร่างที่ไม่ใช้พลังSIN)จะมีความสามารถที่แตกต่างออกไปซึ่งWrathมีพลังอยู่สองรูปแบบคือ
1.Wrathที่ไม่ได้ใช้SINก็คือการดูดกลืนอารมณ์โกรธของผู้อื่นออกมาแล้วเปลี่ยนเป็นพลังเวทย์ที่มากขึ้นตามอารมณ์ของคนรอบข้าง(โหมดในปัจจุบันผมสีขาว)
2.Wrathที่ไม่ได้ใช้SINก็คือการดูดกลืนความโกรธของศัตรูและแทนที่ด้วยความกลัวลงไปในอารมณ์ที่มีช่องว่าง(โหมดสมัยก่อนผมสีแดง)
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 4
ทางด้านรอสและคิวที่กำลังเดินทางไปจุดที่มีพลังเวทย์แปลกปลอมอยู่ท้องฟ้าก็เปลี่ยนไปกลายเป็นเขตแดนแต่ทั้งสองไม่ได้สนใจอะไรมากในขณะกำลังเดินอยู่ก็มีบางอย่างบินผ่านหัวไป
เมื่อทั้งสองหันมาดูพบปีศาจที่มีปีกขนาดใหญ่อยู่ที่หลังใส่หน้ากากและใส่เสื้อคลุมยาว อยู่ๆก็พุ่งมาโจมตีทั้งสองก่อนรอสและคิวด้วยหอกสองเล่ม
รอสสร้างโล่น้ำแข็งระดับ4มาป้องกันหอกทั้งสองเล่มใว้ส่วนคิวก็ใช้เวทย์สร้างหน้าไม้ขึ้นมาโดยใช้ลูกศรสายฟ้ายิงออกไปถึงจะยิงไม่โดนแต่ก็มองเห็นปีกของศัตรูว่าเป็นปีศาจหรืออะไรโดยสรุปเป็นมังกร
ปีสาจหนีโดยใช้วิธีบินขึ้นไปบนตึกแต่ก็ยังโจมตีต่อด้วยการปากหอกลงมาแล้วจึงหนีไป
รอสวิ่งตามไปที่บนตึกในขณะที่คิวกางปีกออกแล้วบินขึ้นไปเพราะคิวเป็นมังกร(เหมือนราห์ของDTFEแต่ไม่ใช้มังกรสวรรค์)หลังการบินมาถึงหลังคาแต่ก็มองไม่เห็นตัวแล้ว
เมื่อรอสขึ้นมาถึงเห็นปีศาจตนนั้นอยู่ห่างจากด้านหลังของคิวไม่ไกลนักที่อยู่ในท่าเตรียมปาหอกใส่คิวรอสบอกไม่จึงใช้เวทย์ลมเปลี่ยนทิศทางหอกที่ถูกปาออกมา
คิวหันกลับแล้วใช้เวทย์แสงยิงออกไปยังปีศาจตนนั้นหลบได้จึงใช้ทริกที่สร้างเวทย์หลายๆเวทย์ในเวลาพร้อมกันได้แต่ปีศาจตนนั้นพุ่งเข้ามาหาคิวแบบไม่สนใจวงเวทย์วงอื่นที่ถูกสร้างขึ้นมาเมื่อสักครู่
รอสใช้เวทย์พายุเกล็ดน้ำแข็งใช่คิวใว้แต่คิวกลับรู้สึกว่าจำการบินแบบนี้ได้คิวจึงสร้างกำแพงลำแสงขึ้นหน้าของปีศาจตนนั้นไม่รู้จึงบินผ่านไปแบบไม่รู้ตัว
เจ้าปีศาจได้รับบาดเจ็บครึ่งตัวแต่บาดแผลของมันรักษาตนเองได้จึงค่อยๆคืนสภาพดั้งเดิมของมัน รอสและคิวมองเห็นอย่างนั้นจึงเตรียมตัวป้องกัน
พอปีศาจยืนขึ้นรอสเตรียมตัวโจมตีต่อแต่คิวเอามือมาห้ามใว้แล้วบอกว่า
“ใช่จริงๆด้วย”
“หมายความว่ายังคิว”
“นั้นนะพี่ฉัน”
“.......”
รอสเงียบด้วยความสงสัย แต่พอปีศาจยืนขึ้นเสร็จรอสและคิวมองเห็นตราบางอย่างอยู่ที่อกซ้ายของมันเป็นสัญลักษ์สี่เหลี่ยมหน้าจั่ว
อยู่ปีศาจก้พุ่งเข้ามาโจมตีทั้งสองอีกครั้งมือของรอสสัมผัสแขนของปีศาจเธอเห็นภาพบางอย่างปรากฎขึ้นเหมือนตรานั้นทำให้เขาไม่เป็นตัวเองทางรอสจึงบอกให้คิวพยายามสัมผัสตรานั้นให้ได้เพราะพลังของSINของเธอ
อยู่ร่างของปีศาจก็เปลี่ยนไปมีเขาปรากฎปีกทั้งสองกลายเป็นแขนและมีหางปรากฎแล้ววิ่งเข้ามาโจมตีทั้งสองด้วยหมัดและการโจมตีทางกายภาพเป็นหลัก
คิวและรอสหลบการโจมตีได้ไม่หมดเพราะการโจมตีด้วยแขนและขาของปีศาจที่รวดเร็วเพราะเป็นมังกรเผ่าสายลมการเคลื่อนไหวจึงทำให้เคลื่อนไหวราวกับตัวเองเป็นลม
รอสใช้เวทย์น้ำแข็งหยุดใว้โดยแช่แข็งขาของปีศาจแต่ก็ถูกทำลายโดยทันที ปีสาจจึงเปลี่ยนเป้าหมายจากการโจมตีทั้งสองพร้อมกันเป็นการโจมตีรอสเพียงคนเดียว ในขณะที่ปีสาจสนใจรอสก็มีหอกแสงแทงทะลุหัวเข่าของปีศาจ
ปีสาจจึงล้มลงรอสจับมือของปีศาจสองข้างแล้วใช่เวทย์น้ำแข็งแช่แข็งแขนของมันพอแช่เสร็จก็โดนแขนที่อยู่ด้านหลังอีกสองข้างต่อยเขาที่ท้องจนปลิว
คิวที่พุ่งมาด้านหลังจึงใช้หอกแสงปักเข้าที่มือด้านหลังของมันทั้งสองของมันพอยึดใว้กับพื้นได้ คิวก็โดนหางของมันปัดลงไปที่พื้นด้วยความแรงที่ทำให้พื้นเป็นรูลงไปยังชั้นล่าง
ในขณะที่ปีศาจกำลังจะทำลายเวทย์ต่างๆที่พันธนาการอยู่นั้นรอสใช้เวทย์ลำแสงน้ำแข็งยิงไปยังตัวของปีศาจเพื่อแช่แข็งมันโดยสมบูรณ์รอสพยายามพยุงตัวขึ้นจากความเจ็บที่โดยต่อยเมื่อกี้นี้ทำให้ซี่โครงของเธอหักเพื่อไปดูอาการของคิวคิวบินขึ้นมาโดยตัวเองแขนซ้ายหักเพราะใช้แขนข้างนี้รับแรงกระแทกแทนส่วนอื่นเพราะพลังเวทย์ยังไม่กลับสู่สมดุลปกติร่างจึงยังคงเป็นเด็กอยู่
ทั้งสองพยุงกันไปยังร่างของปีศาจเพื่อปลดพลังของPrideที่ใช้ควบคุมเผ่าปีศาจออกพอคิวสัมผัสกับสัญลักษ์ที่อกของปีศาจก็ทำให้สัญลักษ์หายไปเวทย์ที่พันธนาการทั้งหมดหายไป
ปีศาจค่อยยืนขึ้นอย่างช้าเพราะบาดแผลที่เกิดขึ้นแล้วมองมาที่ทั้งสองในขณะที่กำลังจะพูอยู่ก็มีบางอย่างพุ่งมาจากด้านหลังของเขาคิวและรอสที่ไม่อยู่ในสภาพที่สามารถสู้ได้ตัวเขาจึงใช้ร่างเป็นโล่ป้องกันรอสและคิวใว้- Spoiler:
หลังจากได้สติพี่ของคิวที่ตะโกนขึ้นไปว่า
“คิวหนีไปเจ้านี้ไม่ใช่ใครที่พวกเธอสิงคนต่อกรได้”
“ก่อนที่จะไปห่วงคนอื่นนะห่วงตัวเองก่อนเถอะ [อาเรียกิส]”ปีศาจที่กุมหัวของอาเรียกิสพูดขึ้นแล้วจับหัวของอาเรียกิสทุมลงกับพื้น
แรงทุมทำให้อาคารรอบข้างนับสิบหลังพังทลายลงอย่างกับกระดาษแต่เมื่อปีศาจรู้ตัวว่าทุบลมไป ก็ถูกอาเรียกิสโจมตีด้วยร่างมังกรขนาดใหญ่ทุบลงไปแตปีศาจกลับใช้มือข้างซ้ายรับใว้อย่างสบายๆ
ทางด้านคิวและรอสที่หลบมาจากจุดที่พี่ของเธอสู้กับปีศาจอีกตัวเพื่อรักษาบาดแผลคิวบาดแผลหายเกือบหมดแล้วแต่รอสทำได้แค่ปฐมพยาบาลเท่านั้นอยู่ร่างของอาเรียกิสก็พุ่งมายังจุดที่พวกเธออยู่เมื่อทั้งสองมองไปยังจุดที่อาเรียกิสถูกมาก็พบกับปีศาจตนนั้น
ปีศาจยิ้มขึ้นแล้วกระโดดขึ้นแล้วใช้แขนขวากำลังจะทุบตึกทิ้งอยู่ก็มีคนสวมเสื้อกันฝนถือเคียววิ่งเข้ามาฟันแขนขวาของเจ้าปีศาจกลายเป็นหมอกไป เมื่อปีสาจเห็นอย่างนั้นพอขาข้างหนึ่งของมันลงถึงพื้นก็กระโดดกลับไปที่ตึกเดิมของมัน
พอปีศาจกลับไปที่ตึกของมันก็พูดขึ้นว่า
“แกเป็นใคร”
“ใครสักคนที่แกต้องระวังไงล่ะ”คนในชุดกันฝนพูดขึ้น
พอเกราะแขนของปีศาจกลายเป็นหมอกไปหมดแล้วก็เห็นแขนจริงของมันแขนที่มีแต่กล้ามเนื้อไม่มีผิวหนังที่มีรายสักสัญลักษ์แห่งบาปทั้งเจ็ดอยู่
มันคิดจะโจมตีคนในชุดกันฝนอยู่ก็ถูกหอกของใครบางคนเข้าอย่างจังก่อนที่หอกจะระเบิดแล้วตัวมันปลิวไปไกล และเมื่อรอสและคิวมองตามทิศที่หอกถูกปามาก็พบกับ แบล็กยืนอยู่บนตึกอีกฝากของถนนพร้อมดวงตาสีแดงในความมืดของราตรี........
Disappear Chaos in Christmas day 4 END
NOTE:พลังของSINในร่างปกติ(ร่างที่ไม่ใช่พลังSIN)จะมีความสามารถที่แตกต่างออกไป
Envy มีพลังในการรับรู้ความผิดปกติของผู้อื่นเช่นสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในตัวอย่างพวกคำสาป วิญญาณชั่ว หรือ อะไรก็ตามที่ปกครองร่างอยู่
Lust มีพลังในการลบล้างพลังต่างในร่างคนผู้คนที่สัมผัสถ้ามีตราสัญลักษ์ต้องสัมผัสที่ตราโดยตรง
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 5
20นาทีก่อนหน้านี้แบล็กตื่นขึ้นมาหลังหมดสติไปแบล็กรู้สึกว่าร่างกายตัวเองเบาขึ้นจากก่อนหน้านี้เมื่อเขามองไปรอบตัวเขาเขาพบกับเด็กคนนั้นที่เรียกเขาว่าGluttonyแบล็กเห็นเธอเหมือนนั่งรอบางอย่างอยู่ข้างๆเขา
เมื่อเขาสัมผัสตัวเธอเหมือนมีกำแพงกันอยู่ๆกำแพงนั่นก็หายไปเธอก็ตื่นขึ้นจากการสัมผัสของแบล็ก เธอมองหน้าแบล็กแล้วพูดขึ้นว่า
“ตื่นแล้วเหรอGluttony”
“อือ...แล้วเธอคือใ...”อยู่แบล็กก็คิดบางอย่างได้แล้วพูดออกไป
“Sloth งั้นเหรอ”
เด็กผู้หญิง(?)ทำท่างงแล้วพูดขึ้น
“ชื่องั้นเหรอ Sloth ก็ดีเหมือนกันนะ”
แบล็กงงกับสิ่งที่ Slothพูดเหมือนว่าเธอไม่มีชื่ออย่างงันล่ะ
“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ ผมแบล็ก”
“ไม่มีเหรอก”Slothตอบอย่างเศร้าๆ
“งั้นก็ใช้ชื่......”ก่อนที่จะพูดจบก็เกิดระเบิดขึ้นหลายจุด
แบล็กจึกใช้เวทย์ดินตรวจสอบชีพในเขตแดนทั้งหมดมีชีพของ แอ็กเซลอยู่กับอีกชีพนึง เลิฟอินโค้ดชีพจรต่ำ และชีพของรอสกับคิวและชีพที่ไม่รู้จักหนึ่งจุดและชีพที่ไม่รู้จักอีกจุดกำลังมุ่งหน้าไป กับชีพของคนตายอีกที่กลุ่มของเลิฟก่อนที่กลุ่มของเลิฟทั้งกลุ่มจะหายไป
แบล็กสัมผัสได้ว่ากลุ่มของเลิฟไม่ได้ตายแต่ถูกพาออกจากเขตแดนอาการปวดหัวของเขากลับมาอีกครั้งนึง แต่อยู่Slothก็จับหัวของแบล็กแล้วกัดเข้าไปเต็มแรง
ทั้งที่ไม่เจ็บแต่แบล็กรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังพุ่งออกมาจากหัวเขาแบล็กล้มลงกับพื้นเมื่อเขามองมาที่ปากของSlothเขาเห็นตราของPrideถูกกัดอยู่ที่ปากของSloth
Slothกัดมันจนแตกแล้วบอกกับแบล็กว่า
“เจ้านั้นมันวางแผนบางอย่างอยู่โดยใช้ประโยชน์จากนาย”
“หมายความว่ายังไง”แบล็กถาม
“พลังของPrideคือการป้อนคำสั่งเขาไปในร่างโดยที่ไม่ต้องใช้SINได้นะ”
“ตัวคนที่ได้รับคำสั่งจะไม่รู้ว่าตนเองได้รับคำสั่ง”
“งั้นตนที่กางเขตแดนก็ด้วยนะสิ”แบล็กบ่นกับตัวเอง
“นายกำลังไปไหนเหรอ”
“ก็ไปจัดการพวปีศาจนะ”
“จริงสิเธอไม่มีชื่อใช่ไหมล่ะทำไมไม่ใช้ชื่อของSlothไปก่อนล่ะ”
“ชื่องั้นเหรอ....Sloth...เหรอ”แล้วเธอก็ยิ้มแล้วหน้าแดงเล็กน้อย
แบล็กกำลังจะวิ่งออกไปSlothจับมือของแบล็ก
“งั้นฉันของอะไรบางอย่างได้ไหม”Slothของบางอย่างจากแบล็ก
“อะไรเหรอ”แบล็ก
“คือ....”
20นาทีต่อมา แบล็กอยู่บนตึกแห่งหนึ่งหลังจากการปาหอกช่วยพวกรอสแบล็กกระดดลงมาหาพวกรอสแล้วใช่เวทย์รักษาทั้งสามรวมทั้งอาเรียกิสพอรักษาทั้งสามเสร็จแบล็กหันมาคุยกับคนปริศนา- Spoiler:
“นายนี้ใช่ได้นิ”คนในชุดเสื้อกันฝน
“งั้นนายคงเป็นแบล็กสินะ”
“คุณรู้ชื่อผมได้ยังไงกัน”
“พอดีน้องชายฉันบอกมานะ”
“น้องชาย?”แบล็กงงว่าเธอหมายถึงใคร
“งั้นฉันของพาสามคนนี้ออกไปก่อนนะ”
“หมายความว่าไงต้องกำจัดไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ใช่เหรอกพวกปีศาจพวกนี้นะทำให้ประตูแข็งแกร่งขึ้น”
“หมายความว่ามันจะทำให้ประตูเปิดออกเร็วขึ้นงั้นเหรอ”
“ไม่รู้สิ แต่ที่แน่ๆมันกำลังเล่นสนุกกับนาย นายแค่คนเดียว”
“หมายความว่ายังไง”พอหันไปอีกทีคนปริศนาก็หายไปแล้ว
เขาจึงหันกลับไปและตามตัวสุดท้ายไปโดยที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแผนของPrideเลยแม้แต่น้อย
Disappear Chaos in Christmas day 5 END
NOTE:พลังของSINในร่างปกติ(ร่างที่ไม่ใช่พลังSIN)จะมีความสามารถที่แตกต่างออกไป
Sloth มีพลังในการปฎิเสธทุกอย่างรอบๆเธอทั้งอากาศที่เป็นพิษและแรงโน้มถ่วงรวมทั้งอายุขัยด้วย
เกี่ยวกับSIN SINทุกคนมีอายุเท่ากันเพราะเกิดวันเดียวกันเวลาเดียวกันทั้ง7คน(ในกรณีของSlothคือปฎิเสธอายุที่เพิ่มขึ้น)
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 6
แบล็กตามมายังจุดที่ปีศาจน่าจะกระเด็นตก เมื่อแบล็กมาถึงกับไม่พบอะไรแต่มีบางอย่างข้างหลังเขากำลังพุ่งเข้าหา แบล็กหลบได้แต่ก็เจอกับหมัดของมันแทน แบล็กทะลุตึกออกไปที่ถนนใหญ่ปีศาจเดินออกมาจากซากตึกแล้วมาปะทะสายตากับแบล็ก
“นายคือGluttonyใช่ไหม”
“ใช่ แล้วแกคือ”
“ข้าคือ วีคัสปีศาจแห่งโทสะ”
“แกนี้สนใจดีนะGluttony ดวงตายที่เต็มไปด้วยควายกระหายเลือดแบบนี้ล่ะที่ข้าอยากสู้ด้วย”
วีคัสไม่รอช้าวิ่งเข้าโจมตีแบล็กก่อนแบล็กสร้างโล่ขนาดใหญ่ขึ้นมาป้องกันและกระโดดเพื่อรับแรงกระแทกกลางอากาศโดยสร้างหอกสายฟ้าใว้เพื่อเตรียมตีกลับ
วีคัสโจมตีไปที่โล่ของแบล็กและถอยกลับตอนหอกพุ่งเข้ามา วิคัสจับหอกแล้วทุ่มแบล็กไปด้านหลังแบล็กใช้โล่กันกระแทกกับพื้นได้แต่ก็โดนวีคัสเตะปลิวไปไกล
แบล็กพยุ่งตัวขึ้นมาหลังกระเด็นได้แทบจะทันทีทีขากระทบกับพื้นแบล็กเปลี่ยนโล่ให้กลายเป็นธนูแล้วใช่หอกเป็นลูกธนูยินทันทีเล็งไปทีวีคัสได้ลูกธนูพุ่งไปที่วีคัสเต็มๆวีคัสโดนกระแสไฟฟ้าช็อตทำให้ไหวได้ยากแบล็กพุ่งเข้าไปโจมตีต่อด้วยเวทย์น้ำ
แต่แบล็กก็โจมตีอยู่ๆวีคัสก็โจมตีแบล็กกลับจนปลิวไปอีกรอบ วีคัสคำรามขึ้นพร้อมปล่อยพลังเวทย์ธาตุเพลิงออกมาจนรอบข้างกลายเป็นทะเลเพลิง แบล็กที่กระเด็นออกมาสร้างกำแพงน้ำแข็งกันเพลิงใว้แต่กำแพงกลับละลายลงไปย่างรวดเร็ว
วีคัสพุ่งทะลุกำแพงที่กำลังละลายมาจับหัวแบล็กและพุ่งต่อไปที่ตัวตึกด้านหลังแบล็กใช้เวทย์แรงโน้มถ่วงระดับสิบเพื่อหยุดวีคัสลงกับพื้นทันทีที่เวทย์ทำงาน
แบล็กถอยอกจากพื้นที่ทันทีที่หลุดจากมือของวีคัสได้ วีคัสเปลี่ยนพื้นทีรอบตัวให้เป็นลาวาเพื่อลบล้างผลของเวทย์แรงโน้มถ่วง วีคัสพุ่งเข้ามาโจมตีต่อเนื่องโดยใช้การโจมตีแบบหมุนตัวเป็นหลัก
แบล็กเน้นการป้องกันเป็นหลักแต่ไม่มีจังหวะส่วนกลับจึงหลบเข้าไปในอาคารแห่งหนึ่ง ในขณะที่วิ่งอยู่ในตัวอาคารเขาหยิบปลายหอกบางอย่างออกมาจากกระเป๋า แบล็กถอดเสื้อคลุมบางใว้เหมือนมีใครบางคนอยู่กับเขาด้วย แล้วเขาจึงเดินออกไปจากตัวอาคาร
วีคัสนั้งรออยู่หน้าตัวอาคารเหมือนรู้ว่าแบล็กจะไม่หนีไปไหน
“พร้อมที่จะสู้ต่อหรือยังล่ะ”
“พร้อมแล้ว ทีแรกนึกว่าแกจะตามเข้าไปนะเนี่ย”
“ไม่หรอกรู้สึกแกยังไม่เอาจริง”
“ใช่น่าจะยังเอาจริงมั้ง”
“แต่เมื่อกี่แกมีพลังน้อยกว่านี้นิดหน่อยนะ”
“ก็มีอะไรนิดหน่อย”
“งั้นก็ลุยต่อเลยไหม”วีคัสถามขึ้น
“ได้สิ”แบล็กตอบอย่างมั่นใจ
แบล็กหยิบหอกแล้วแทงเข้าที่มือของเขา หอกปลายเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นหอกขนาดใหญ่สองเล่มที่มีสํญลักษ์ของGluttonyอยู่ที่ด้ามของหอกทั้งสองมองตากันแล้วจึงเริ่มต่อสู้กัน- Spoiler:
“ชักน่าเบื่อแล้วสิ”
แล้วเขาก็เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง.....
Disappear Chaos in Christmas day 6 END…..
darkworld4- Socialite
- birth : 08/11/1996
Re: หลุมของ[darkworld4][update 25/12/2012]
Chaos in Christmas day 7
ขอถามอะไรหน่อยนะครับโพสหนึ่งเนี่ยจำกัดกี่ตัวอักษรเหรอครับ
งั้นเจอกันใหม่บทหน้านะครับบาย
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 7
หลังจากแบล็กเรียกหอกGluttony ออกมาเพื่อสู้กลับวีคัส แบล็กพุ่งตัวเข้าไปโจมตีด้วยหอกซ้ายวีคัสรับได้แล้วทำท่าจะจับแบล็กทุ่มลงที่พื้นแต่แบล็กใช้อกขวาแทงเข้าไปที่แขนซ้ายของวีคัสได้สำเร็จ
แล้วจึงใช้เวทย์ลงที่หอกเพื่อสร้างความเสียหายภายใน ซึ่งมันก็สำเร็จทำให้วีคัสทรุดลงไปกับพื้นทันที
“เข้าใจล่ะผิวของแกกันเวทย์ได้พอสมควรสินะ”
“แกก็ทำได้เพราะมีหอกนี้เท่านั้นแหละ”
“ขอไม่เถียง”แล้วแบล็กก็กระหนำลงหอกไปที่วีคัส
วีคัสหลุดออกจากไฟฟ้าของแบล็กได้แล้วจึงโจมตีแบล็กตอบด้วยความโมโหทำให้แรงของวีคัสเพิ่มขึ้นเพราะเป็นปีศาจแห่งโทสะ การโจมตีถึงแม้จะไม่โดยพื้นแต่ก็ทำให้พื้นละลายเป็นลาวาอ่อนไป
แบล็กหลบการโจมตีทั้งหมดได้อย่างคล่องกว่าตอนแรกมากทำให้วีคัสโจมตีแทบจะไม่โดนแบล็กเลย
แบล็กเห็นว่าวีคัสเริ่มเคลื่อนไหวช้าลงจึงใส่พลังลงในหอกจำนวนหนึ่งแล้วกระโดดขึ้แล้วใช้หอกสองเล่มโจมตีลงมาที่วีคัส แต่วีคัสก็ไม่ยอมอยู่นิ่งๆให้โดนโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวจึงใส่พลังลงในการคำราม
ทำให้การโจมตีของทั้งสองปะทะกันทำให้เกิดความเสียหายเป็นวงกว้างเกือบครึ่งของเมืองจำลองที่สร้างขึ้น
แบล็กยืนอยู่บอนซากเมืองที่พังลง แต่ไม่นานวีคัสก็ลุกขึ้นมาจากซากที่ทับถมมันอยู่ขึ้นมาในสภาพปางตาย
วีคัสเดินมาหาแบล็กด้วยท่าทีทียอมแพ้ต่อแบล็ก และมอบบางอย่างให้ซึ่งมันมีลักษณะเหมือนกล่องปิดผนึกบางอย่าง
อยู่ก็ปรากฎเงาเหนือหัวแบล็กเมื่อแบล็กมองขึ้นแบล็กก็เจอกับPrideที่ถือดาบขนาดใหญ่อยู่ ซึ่งเมื่อแบล็กมองดูดีๆแล้วดาบเล่มนี้คือ ดาบประจำปาบของPride นั้นเอง
“ออกมาทำอะไรกันแน่Pride”แบล็กถามขึ้น
“ไม่รู้สิ” Prideตอบกลับ
ทั้งสองจ้องกันด้วยความแค้น แต่อยู่ๆวีคัสก็กระโดดขึ้นมาโจมตีPrideด้วยสภาพปางตาย
วีคัสยังไม่ทันทำอะก็โดนPrideฟันจนสลายไปในระหว่างที่ร่างของวีคัสกำลังสลายไปมีบางอย่างพุ่งออกจากตัววีคัสทั้งหกเส้น- Spoiler:
แบล็กจึงเก็บกล่องเข้าไปในกางเกงแล้วหยิบหอกที่ปักที่พื้นขึ้นมาเตรียมสู้
Prideยกดาบขึ้นแล้วชี้ปลายดาบมายังแบล็ก แบล็กรู้ไม่ดีจึงกระโดดไปด้านหลัง ไม่กี่วิต่อมาพื้นตรงที่Prideชี้มาก็ระเบิด
Prideยิ้มขึ้นเพราความแตกต่างของอาวุธของตน
ทางด้านพวกที่ถูกพาออกมาจากเขตแดน สถานที่หลบภัยศูนย์ใหญ่DTFM
กลุ่มของเลิฟอยู่ในห้องICU ทางด้านแอ็กเซล คิว รอส อาเรียกิส คนในชุดกันฝน ในห้องประชุม
“อาเรียกิสนายพอจำได้ไหมว่าPrideบอกอะไรนาย”แอ็กเซลถามขึ้น
“ไม่ได้บอกอะไรเลย” อาเรียกิสตอบกลับไป
“งั้นพี่พอจำอะไรได้ไหมว่าโดนควบคุมยังไง” คิวถาม
“คงเป็นเมื่อ5วันก่อนหล่ะมั้ง”
“ตอนนั้นอยู่ที่นิวซีแลน”
“งั้นก็แปลว่ามันควบคุมนายก่อนที่จะถึงวันคริสต์มาสสินะ”
“ใช่”
“แล้วคุณมีอะไรจะบอกเราไหม” แอ็กเซลถามคนในเสื้เอกันฝน
“ก็มีอยู่นิดหน่อยนะรอหน่อยล่ะกัน”
อยู่ๆโทรศัพของแอ็กเซลก็ดังขึ้นแจ้งว่าทั้งสามคนปลอดภัยแล้ว แล้วอยู่ก็มีบางอย่างพุ่งเข้ามาในห้อง
เมื่อทั้งสี่ลืมตาขึ้นก็เห็นกล่องสองใบวางอยู่กลางโต้ะ คนในชุดกันฝนก็พูดขึ้น
“งั้นก็ถึงเวลาบอกแล้วสิ”
“บอกอะไร” คิวถามขึ้น
“บอกเงื่อนไขการเปิดประตูนะสิ”
ทุกคนในห้องตกใจกับสิ่งที่เขาพูด
“1.ต้องมีSINทั้ง7คนอยู่ในระยะ20กิโลเมตร”
“2.ต้องมีปีศาจมากกว่า7ตัวขึ้นไป”
“3.ต้องมี[ผู้ถือครองคุณแจแห่งบาป]”
“4.ใน1ปีมีโอกาสเปิดประตูแค่ครั้งเดียวต่อ1บาป”
“5.กลุ่มดาวประจำบาปต้องอยู่ที่ทิศใต้ของท้องฟ้า”
“และ6.ประตูจะเปิดได้ที่เมืองแห่งดวงวิญญาณเท่านั้น”
“เมืองแห่งดวงวิญญาณ?แล้วมันที่ไหนล่ะ”รอสถามขึ้น
“ไม่รู้สิ”คนในชุดกันฝนตอบ
“แต่ตอนนี้ที่รู้ก็คือPrideต้องการแค่คุณแจ”
“เพื่อเตรียมการบางอย่างแน่นอน”
“แต่พวกเธอจำได้ไหมว่าเมื่อหมดวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น”คนในชุดกันฝนถามขึ้น
คิวกับรอสตกใจเหมือนจำอะไรได้แล้ววิ่งไปมองที่หน้าต่างและเวลาในตอนนี้คือ23.49น.อีกสิบนาทีก็จะหมดค่ำคืนนี้
ด้านในของเขตแดนเมไปด้วยซากของเมืองพังทลายลงไป มุมหนึ่งของเขตแดนเกิดการระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่องการต่อสู้ของ แบล็กกับPrideยังคงดำเนินอยู่อย่างสูสีอย่างไม่มีใครยอมใคร ถึงแม้ว่าอาวุธของPrideจะโกงกว่าแต่หอกของแบล็กก็โจมตีในระยะประชิดและยังกลืนกินการโจมตีของPrideและโจมตีกลับได้ แบล็กได้เปรียบเรื่องการโจมตีด้วยเวทย์ทุกชนิดเพราะพลังเวทย์ถูกเติมอยู่ตลอดและยังเป็นไม่กี่คนที่ใช้เวทย์ได้ทุกธาตุ Prideที่ใช้เวทย์ได้ไม่กี่ชนิดจึงเสียเปรียบเป็นอย่างมาก
อีกมุมที่อยู่ไกลจากตรงนั้น Slothนั่งมองการต่อสู้อยู่บนม้านั่งในสวนที่แบล็กเจอกับPrideครั้งแรก อยู่ก็มีคนเดินมามอบตุ๊กตาให้ Sloth แล้วพูดว่า
“ไม่เจอกันนานนะSloth”
“ไม่นานหรอก Greed”
“นั้นสินะสำหรับเธอนะเป็นไงล่ะGluttonyนะ”
“ก็เป็นที่แข็งแกร่งมากนะ”
“ก็จริงอยู่ตรงนี้ยังรู้สึกเลยว่าพลังที่อยู่ในตัวหมอนั้นมากเกินมนุษย์ทั่วไปนะ”
“นะมีความรู้สึกมากมายไหลเวียนอยู่ตลอดนะ”
“แต่เขาก็มีความรู้สึกหนึ่งที่ไม่เคยหายไป”
“ความรู้สึกที่ไม่มีทางลบไปได้เหมือนตราบาปนะ”
“งั้นหมอนั้นก็คงเป็นคนที่น่าสงสารที่สุดของSINสินะ”
“นั้นสิ”
“งั้นขอดูบทสรุปของการต่อสู้นี้ด้วยคนนะ”แล้วGreedก็นั่งลงข้างSlothเพื่อดูจุดจบของการต่อสู้ครั้งนี้.......
Disappear Chaos in Christmas day 7 END.....
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 8
- Spoiler:
จนในที่สุดแบล็กก็เข้ามาถึงตัวPrideได้สำเร็จแบล็กใช้หอกแทงเข้าไปที่บริเวณหน้าของPrideแต่Prideใช้ดาบป้องกันใว้ได้และหลบออกจากระยะการโจมตีของแบล็ก
Prideใช้เวทย์โจมตีแบล็ก แบล็กสร้างโล่ขึ้นมากลางอากาศแล้วถีบโล่นะไปยังPride Prideหลบโล่ได้แต่แบล็กใช้เวทยืความเร็วมาปรากฎอยู่ด้านหลังPrideแล้วโจมต่ด้วยเวทย์ในระยะประชิด
Prideกระเด็นลงไปยังซากตึกแห่งหนึ่งPrideรู้สึกจึงกลิ้งหลบจากตรงนันทันที่มาถึงวิหอกของแบล็กก็พุ่งลงปาตรงที่Prideอยู่แล้วเกิดการระเบิดขึ้นทันที
Prideกระเด็นมาอีกตึกหนึ่งพอลุกได้ Prideก็วิ่งไปที่หน้าต่างแล้วกระโดดไปที่หน้าต่างตึกข้างๆก่อที่ตึกเก่าจะโดนระเบิดด้วยหอกของแบล็ก
พอPrideหลบได้คิดว่าพ้นจากการโจมตีของแบล็กได้แล้วก็มีบางอย่างพุ่งเข้ามาจากหน้าต่างบานที่เขาเข้ามา แบล็กเวทย์น้ำผสมลมกลายเป็นเวทย์ติดตามรู้แบบมังกรPrideเห็นอย่างนั้นจึงรีบหนีออกไปจากอาคารแต่ก็โดดมังกรตัวนั้นกัดขาซ้ายแล้วทุมใส่กำแพงจนแตกจนร่างของPrideพุ่งลงมากองอยู่ที่ถนน
แบล็กยังคงยืนอยู่บนฟ้าด้วยสายตาที่สามารถฆ่าPrideได้เลยแบล็กกำลังจะปาหอกอยู่แบล็กสังเกตท่าทีของPrideเปลี่ยนไปจากหน้าเหมือนหมดหวังแต่เมื่อมองไปเห็นนาฬิกาอยู่ก็เกิดรอยยิ้มขึ้นมา
อยู่เขตแดนก็ทลายลงภายนอกเขตแดนนั้นมีปีศาจอยู่นับร้อยตัวแบล็กจึงหันกลับมาเตรียมหอกเพื่อปาปิดชีพPrideแต่มีปีศาจกลุ่มหนึ่งพุ่งลงมาเพื่อจัดการแบล็กก่อน แบล็กหลุดออกจากกลุ่มปีศาจด้วยเวทย์ลมระดับ9ผสมเวทย์น้ำแข็งระดับ9แล้วพุ่งไปโจมตีPrideแต่มีปีศาจขนาดใหญ่สองตัวใช้ดาบป้องกันหอกของแบล็กใว้
แบล็กพลาดท่าแล้วโดนปีศาจจำนวนมากดลงกับพื้นPrideเดินเข้ามาแล้วพูดว่า
“ก็จริงเรื่องพลังฉันอาจจะมีฝีมือไม่เท่าแกแต่ฉันก็มีวิธีของฉัน”
“แกกกกก”แบล็กตะโกนออกมาด้วยความโมโห
“เอาล่ะได้เวลาลากันอีกครั้งล่ะGluttony”
Prideยกดาบขึ้นกำลังจะลงดาบใส่หัวแบล็กอยู่ก็มีหมอกเกิดขึ้นรอบตัวPrideแล้วอยู่หมอกเหล่านั้นก็กลายเป็นกำแพงสีดำกันการโจมตีของPrideใว้ได้ ด้านหลังของPrideคนในชุดกันฝนเดินมาแบล็กเห็นอย่างนั้นถึงกลับงง อยู่ด้านหลังของเธอก็มีรอยแตกเกิดขึ้น
“เริ่มเทศกาลล่าปีศาจได้” ก็มียมทูตปรากฎออกมาจากหลังของเธอจำนวนมหาศาลจนทำให้เสื้อกันฝนหลุดออก
เมื่อแบล็กเห็นหน้าเขานึกออกว่าเธอคือใคร เธอคือDeath one of four horseman of apocalypse และเป็นพี่สาวของ Famine รองหัวหน้าของDTFP และเธอเป็นหัวหน้ากองอัศวินแห่งประเทศอังกฤษ
ลูกน้องของPrideถูกกำจัดจนหมดในพริบตาเดียว แบล็กลุกขึ้นยืนด้วยการกดทับของปีศาจจำนวนมากทำเขาอ่อนล้า- Spoiler:
“รออีกหน่อยไม่ดีกว่าหรอจะได้สู้กันอย่างเท่าเทียม”Deathพูดขึ้น
“เข้าใจล่ก็ได้รออีกไม่ถึงนาทีก็จะได้ลุยกันอย่างเท่าเยมสินะ” Prideพูดขึ้น
“รออะไรกันล่ะ”แบล็กค่อยๆหายเหนื่อย
“ก็รอนี้ได้”แล้วเสียงระฆังก็ดังขึ้นแสดงว่าหมดวันคริสต์มาสแล้ว
“งั้นตานี้สู้ด้วยSIN”
“รับคำท้าก็ได้”แบล็กพูดออกมาหลังจากกลับสภาพปกติแล้ว
“GLUTTONY” “PRIDE”หลังจากทั้งคู่พูดขึ้นโดยปกติจะเข้าสู่โหมดSINทันทีแต่เมื่อหมดวันที่ได้รับการคุมครองจากพระเจ้าหลังจากนั้นพลังของSINจะได้รับพลังจากความมืดอย่างเต็มกำลังเป็นเวลาหนึ่ง
มีแสงที่ดำพุ่งจากพื้นขึ้นสู่ท้องฟ้าในเส้าทั้งสองคือ SIN สองคนที่กำลังจะฆ่ากันด้วยความอาฆาตแค้น.......
Disappear Chaos in Christmas day 8 END....
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day 9
แบล็กและPrideเข้าสู่โหมดSINหลังหมดวันคริส์มาสทำให้เข้าสู่โหมดFINAL SINที่SINจะเข้าสู่โหมดนี้ได้หลังเปิดประตูของตนเท่านั้น
แบล็กออกมาจากเส้าแสงสีดำด้วยรูปลักษ์ของโหมดFINAL SINที่แตกต่างจากโหมดSINแบบปกติ แล้วตามด้วยPrideเดินออกมาจากเส้าแสงสีดำ- Spoiler:
แบล็กเริ่มการโจมตีก่อน ใช้พลัง[กลืนกิน]ห่อแขนแล้วโจมตีไปที่Prideแต่ทางPrideใช้พลังของSINของPrideคือ[ราชา]สร้างกองทัพทหารของตัวเองออกมาจากปีกเพื่อรับการโจมตีทั้งหมดแทน แต่พลังของแบล็กที่เข้าสู่โหมดFINALSINทำให้การโจมตีไม่มี[อิ่มตัว]เหมือนในโหมดธรรมดา
Prideพุ่งหลบออกมาจากแขนซ้ายของแบล็กแล้วสร้างทหารจำนวนมาขึ้นมารอบตัวแบล็ก แล้วให้ทหารที่สร้างขึ้นนั้นโจมตีแบล็กทันที่จากทุกทิศทาง
เหล่าทหารของPrideโจมตีแบล็กได้สำเร็จ แต่แล้วเหล่าทหารของPrideทั้งหมดก็หายไปจากรอบตัวแบล็ก แบล็กค่อยมองมาทางPrideแล้วค่อยๆเปิดปากขึ้น
Prideเห็นอย่างนั้นจึงปินหลบ พอแบล็กปิดปากลงปีกของPrideก็ถูก[กัด]ทำให้ปีกของPrideหายไป ทำให้Prideเสียหลักในการบินไปอยู่ๆแบล็กก็บินมาจับแขนของPrideแล้วโยนขึ้นไปบนฟ้าด้วยความแรงเต็มกำลังทำให้Prideไม่สามารถขยับตัวได้เพราะการต้านแรงดึงดูดจนทำให้Prideขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศ
Prideพยายามมองว่าแบล็กตามมาหรือเปล่าแต่สิ่งที่มองเห็นคือแบล็กกำลังจะ[กัด]อีกครั้งทำให้เขาใช้พลังสร้างร่างเงาขึ้นด้านล่างทีอยู่ต่ำกว่าแบล็ก แล้วจึง[สลับ]ตัวกับหุ่นของเขาทำให้รอดมาจากการ [กัด]ของแบล็กได้สำเร็จ
Prideใช้ความสามารถอื่นเพื่อเอาชนะแบล็กด้วยพลัง [กฏ] ขึ้น
“ข้าขอสร้างกฏโดย ผู้ที่อยู่ภายในเขตแดนนี้นอกจากข้าต้องตาย”
พอPrideตราของเขตแดนที่แบล็กสร้างเปลี่ยนไปโดยจากเขตแดนกลายเป็นกรงนกขนานใหญ่เท่าเมืองที่อยู่ด้านล่างสู้เท่าชั้นบรรยากาศนั้นแปลว่า [กฏ] ได้ทำงานแล้ว Prideหัวเราะอย่างกับคนบ้าที่ได้รู้สึกว่าตนนั้นชนะแล้ว
แบล็กเห็นอย่างนั้นจึงใช้พลังแห่งการ [กลืนกิน] กฏที่Prideสร้างขึ้นจากปีกที่ห่อด้วยพลัง[กลืนกิน]แสดงให้เห็นรูปลักษ์ที่แท้จริงออกมาสิ่งที่อยู่ใต้ควันดำเหล่านั้นคือตราของGluttony ตรานั้นลอยออกมาจากหลังของแบล็กแล้วกลายเป็นร่างขนาดใหญ่ขึ้นมาโดยต่ออยู่ที่หางของเกราะของแบล็กโดยมีแค่ลำตัวครึ่งบนโดยที่ไม่มีศรีษะ แล้วแบล็กก็พูดขึ้นว่า
“กลืนกินกฏที่สร้างขึ้นซะGluttony”
เขตแดนรูปกรงนกของPrideกลายเป็นกลีบดอกไม้สีแดงแล้วล่วงหล่นสู้พื้น
Prideที่เหมือนผ่ายแพ้โดยสมบูรณ์ทำให้จิตของเขาเหมือนแตกสลาย แบล็กที่เห็นPrideอย่ในสภาพนั้นจึงใช้มือของเกราะที่อยู่ด้านหลังห่อด้วยพลัง [กลืนกิน] แล้วใช้แขนนั้นโจมตีเพื่อฆ่าPrideให้เรื่องมันจบลงไป มือข้างนั้นกำลังจะไปถึงPrideแต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเวลาของโหมดFINALSINหมดลงทำให้มือนั้นไปไม่ถึงแต่สิ่งที่แปลกกว่านั้นคือPrideกลายเป็นโลงศพไป
แบล็กเห็นอย่างนั้นจึงพุ่งลงไปจัดการด้วยโหมดSINแบบปกติที่มีระยะสั้นกว่าFINALSINซึ่งตอนนี้ร่างของแบล็กอยู่ห่างจากPrideเกือบ10กิโลเมตร
แบล็กลงมาจะถึงโลงศพนั้นแบล็กสังเกตที่หน้าโลงนั้นมีสัญลักษ์ของGemini 1ใน12ราศี ซึ่งเป็นNobel SoulเหมือนSINแต่เป็นตัวแทนของเหล่าZodiac ซึ่งถูกจัดเป็นเทวาซึ่งจะจัดหาร่างตัวแทนพลังโดยการมอบให้คนที่มีร่างเหมาะที่จะรับพลัง
แบล็กเห็นอย่างนั้นจึงใช้แขนห่อด้วยพลัง[กลืนกิน]โจมตีทันที แต่ฝาโลงเปิดก่อนคนในโลงเป็นผู้หญิงที่อยู่ในโหมดSINของPride ซึ่งนั้นคือPrideที่อยู่ในโหมดของGemini เธอสร้าง[กฏ]ขึ้นว่า
“ข้าขอสร้างกฏโดยการโจมตีทุกอย่างไม่อาจทำร้ายข้าได้” ทำให้การโจมตีของแบล็กหยุดลงและยกเลิกไปในเวลาต่อมา
แล้วเธอก็สร้างกฏอีกว่า
“ข้าขอสร้างกฏโดยในพ้นที่นี้มีเพียงค่าเท่านั้นที่เคลื่อนไหวได้”
ทำให้แบล็กไม่สามารถขยับได้
เธอออกมาจากโลกศพนั้นก็ค่อยสลายไป แล้วเธอจึงค่อยบินขึ้นมาหาแบล็กที่ไม่สามารถต้านกฏที่เธอคนนี้สร้างใว้ได้เพราะไม่ได้อยู่ในโหมดFINALSIN
“นายคือแบล็กสินะหรือจะให้เรียกว่าGluttonyดีล่ะ”
แบล็กไม่วามารถทำอะไรได้เลยยกเว้นหายใจ
“จริงสินายพูดไม่ได้งั้นขอบอกใว้ก่อนนะว่าฉันควบคุมร่างนี้ถาวรไม่ได้หรอกนะ”
“และก็ไม่ชอบให้คนมาเรียกฉันว่าPrideด้วย”
“เพราะฉนั้นเรียกพวกเราว่า ไวท์[White]”
“และดูเหมือนว่านายจะทำให้หมอนั้นจิตตกสุดเลยล่ะ”
“แล้วจะบอกให้นะว่าฉันรู้สึกถูกโฉลกกับนายนะ”
“หวังว่านายคงเป็นMนะ”
แล้วเธอก็สร้าง[กฏ]ใหม่ขึ้นมาอีก
“ข้าขอสร้างกฎนอกจากข้าในบรเวณนี้ห้ามผู้อื่นใช้SIN”
[กฏ]นั้นถูกสร้างขึ้นทำให้แบล็กหลุดจากโหมดSINแต่แบล็กก็ไม่ตกลงไปเพราะ[กฏ]ก่อนหน้านี้
แล้วไวท์ก็ค่อยๆคลำมือเธอไปที่อกของแบล็ก
แต่อยู่ไวท์ก็รู้สึกบางอย่างพอไวท์หันกลับไปก็โดนบางอย่างเตะเข้าที่ท้องแต่ไม่ได้แค่เจ็บอย่างเดียวมันยังทำให้โหมดSINของไวท์สลายไปซึง่คนที่มาช่วยคือSlothในโหมดSINซึ่งตัวเธอสามารถปฎิเสธทุกอย่างได้ทำให้ในตอนที่พลังของเธอเหนือกว่าPrideทุกอย่าง
เมื่อSINของไวท์ถูกปลดทำให้[กฏ]ถูกทำลายไปด้วยแบล็กจึงตกซึ่งSlothช่วยแบล็กใว้ทันก่อนจะหล่นลงไปซึ่งทางไวท์ในตอนที่ล่วงลงไปก็สร้างประตูมิติหนีไปแล้ว
แบล็กและSlothลงถึงพื้นSlothก็กระโดขึ้นหลังแบล็กแล้วพูดว่า
“เหมือนที่ตกลงใว้นะ”
“คร้าบคร้าบ”
แล้วSlothก็หยิบโดนันออกมาจากแขนเสื้อขวา
“เอาโดนันมาจากไหนนะ”
“มีคนซื้อมาให้นะ”
แบล็กงงนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร......- Spoiler:
- Spoiler:
- Disappear Chaos in Christmas day Final
หลังจากเหตุการณ์ในวันคริสต์มาส แบล็กและคนอื่นๆเดินทางมาเยี่ยมเลิฟ อิน โค้ด ที่โรงพยาบาล โดยที่แบล็กมาถึงพร้อมSloth ซึ่งก่อนมาแบล็กพาSlothไปตรวจสอบตัวตนมา โดยได้รู้ประวัติว่า Slothได้สูญเสียครอบครัวไปในอุบัติเหตุไฟไหม้เมื่อ10ปีก่อน
โดยชื่อของSlothคืออานีเชีย เบลล่า โซน่า[Sona] แต่เธอจำเหตุการณ์ในอดีตไม่ได้ซึ่งโดยรวมคือเธอปฎิเสธเหตุการณ์นั้นทำให้เธอคงสภาพแบบนี้อยู่ตลอด
แบล็กถามว่าจะให้เขาใช้ชื่อไหนเรียก ซึ่งโซน่าก็บอกให้ใช่ชื่อที่เขาเรียกแรกดีกว่า โดยนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่Slothขอโดยเธอขอว่า
“งั้นฉันของอะไรบางอย่างได้ไหม”
“อะไรเหรอ”
“คือ...ฉันขออยู่กับนายตลอดเวลาได้ไหม” พอแบล็กได้ยินก็ตกใจ
“คือร่างกายของฉันนะมีพลังเวทย์ที่ไหลออกตลอด”
“ทั้งที่พลังเวทย์ไม่ได้เต็มอะไรเลยนะ”
ซึ่งที่Slothพูดคือพลังเวทย์คือพลังของวิญญาณโดยคนปกติพลังนี้จะเพิ่มขึ้นมากน้อยต่างกันซึ่งถ้าพลังเต็มพลังนี้ก็จะไหลออกซึ่งพลังเวทย์ของSlothนั้นทั้งที่ไม่เต็มแต่ก็ลดลงเรื่อยๆหากพลังนี้หมดจะทำให้คนๆป่วยหรือตายได้เลยซึ่งแบล็กเป็นคนที่มีพลังเวทย์มากกว่าคนปกติและยังสามารถดูดพลังเวทย์รอบตัวได้อย่างอิสระทำให้เขามีพลังเวทย์เต็มอยู่ตลอดเวลาและมีพลังเวทย์ไหลออกอยู่ตลอด
ซึ่งSlothก็สามารถดูดพลังเวทย์เหล่านี้ได้โดยที่พลังเหล่านี้จะไหลออกเร็วซึ่งถ้าเธออยู่ใกล้แบล็กจะทำให้พลังเวทย์ของเธอเต็มได้และไม่ลดลงเลยแต่มันจะทำให้การเคลื่อนไหวของแบล็กถื่อลง
ซึ่งแบล็กก็ยอมรับข้อเสนอซึ่งนั้นทำให้ในการต่อสู้กับวีคัสในช่วงแรกแบล็กดูอ่อนๆก็เพราะSlothเกาะอยู่ที่ด้านหลังซึ่งเธอปฎิเสธความเสียหาและตัวตนของเธอไปทำให้ไม่มีใครเห็นตัวเธอ
ซึ่งแบล็กก็บอกว่าอาการแบบนี้สามารถรักษาได้แต้องรอหน่อยเพราะต้องหาตำราเวทย์ชนิดนี้ก่อน
ปัจจุบันแบล็กใช่เวทย์รักษาอาการบาดเจ็บของทุกคนทั้งเลิฟ อิน โค้ดแม้แต่แอ็กเซลก็ได้รับการรักษาไปด้วย แล้วแบล็กจึงแนะนำSlothให้รู้จัก
แล้วแอ็กเซลก็ประกาศบางอย่างซึ่งทำให้รอสและคิวตกใจคือผลการสอบเข้าDTFMซึ่งรอสผ่านเข้าDTFได้แต่คิวไม่ผ่านซึ่งนั่นก็เพราะคิวยังรักษาสภาพยังไม่สมบูรณ์เลยทำให้เธอขาดคุณสมบัติไปหลายข้อซึ่งแอ็กเซลบอกว่าอีกสองเดือนถึงจะสอบได้ใหม่ ซึ่งอาเรียกิสบอกให้คิวออกเดินทางไปกับเขาสักพัก่อนเพื่อฟื้นฟูพลังและปกป้องเขาไปด้วยซึ่งคิวตัดสินใจออกเดินทางไปกับพี่ของเธอไปก่อน
ทางรอสก็จะอยู่กับแบล็กไปก่อนจนกว่าจะหาที่อยู่อื่นได้เพราะไม่อยากรบกวนอะไรมาก
ซึ่งอินก็บอกกับแบล็กว่าอีกไม่กี่วันก็จะย้ายออกแล้วเหมือนกันเพราะหาที่อยู่ใหม่ได้แล้ว
แล้วประตูก็เปิดขึ้นคนที่เดินเข้ามาคือฟาไมน์[Famine]ที่เดินทางมาเยี่ยมคนที่ได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้เมื่อคืนแล้วบอกมีเรื่องอยากคุยกับแบล็กทั้งคู่จึงเดินออกไปโดยทิ้งให้แอ็กเวลอธิบายเขาเป็นใคร
แบล็กและฟาไมน์เดินออกมาคุยกันที่สวนของโรงพยาบาล
“นายได้เจอกับพี่ฉันสินะแบล็ก”
“นายหมายถึงเธอคนนั่นเหรอ”
“ก็ใช่นะสิ”
“เธอแข็งแกร่งมากเลยล่ะ”
“ก็แน่ล่ะสิ”
“ก็เธอเป็นพี่ใหญ่นี้”
“จริงสิพลังของพี่นายคือหมอกหรอ”
“ใช่ ส่วนคนอื่นเป็นคนล่ะอย่างนะ”
แล้วฟาไมน์ก็ยื่นเอกสารบางอย่างให้แบล็ก
“นี้คือข้อมูลของ โนเบลโซล อีกลุ่มหนึ่งนะ”
“จักรราศีหรอ?”
“ใช่รู้สึกว่าGeminiคือPrideสินะ”
“นายรู้มาจากพี่นายเหรอ”
“ใช่จริงสินายยังไม่รู้สินะว่าเธอชื่ออะไรนะ”
“เดียวสิแล้วเรื่องของจักรราศีล่ะ”
“มันไม่ค่อยจำเป็นนะเพราะคนพวกนี้ไม่ค่อยยุ่งกับพวกเราเท่าไร”
“งั้นหรอแล้วมีอะไรล่ะว่าเถอะ”
“ก็ต้องของโทษแทนพี่ด้วยล่ะกันนะที่ไม่แนะนำตัว”
“เธอคือDeathหรือ ดาร์ค พี่คนโตของ 4horsemanและเป็น..”
“หัวหน้ากองอัศวินแห่งประเทศอังกฤษใช่ไหม”
“นายรู้อยู่แล้วหรอแบล็ก”
“ก็หายไปหนึ่งปีกว่ากลับมาก็ต้องหาข้อมูลให้ครบสิ”
“ให้ตายเถอะนายนี้มันน่ากลัวจริง”
แล้วโทรศัพของฟาไมน์ก็ดังขึ้นเขารับแล้วเดินออกไปคุยโทรศัพ
แบล็กมองทางฟ้าที่กำลังจะโปรยหิมะลงมาฟาไมน์เดินกลับมา
“โทษทีต้องไปล่ะฝากบอกคนพวกนั้นด้วยล่ะว่าไม่ต้องกลัวเธอคนนั้นนะ”
“โอเค”
ฟาไมน์เทขวดที่ข้างในใส่ทรายอยู่ลงกับพื้นแล้วทรายเหล่านั้นก็กลายเป็นม้าตัวหนึ่งฟาไมน์ขึ้นนั่งแล้วหันกลับมาบอกว่า
“แล้วเจอกันใหม่”
“โอเค บาย”แบล็กตอบกลับก่อนที่ฟาไมน์จะขี่ม้าออกไป
แบล็กเดินกลับไปที่ห้องผู้ป่วยเพื่อรับพวกนั้นกลับบ้าน
หลังจากนั้นสองวัน คิวออกเดินทางไปกับอาเรียกิส รอสได้ที่อยู่ข้างห้องของอิน เลิฟที่กำลังล้างจานโดยที่มีแอ็กเซลยืนคุม ส่วนแบล็กและSlothกำลังหาตำราเวทย์อยู่ โดยรวมทางแบล็กอยู่ในภาวะปกติ
อีกด้านหนึ่งที่ประเทศอังกฤษดาร์คเดินอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งโดยสนทนาบางอย่างอยู่
“เตรียมการเสร็จหรือยังดาร์ค”
“เตรียมการเสร็จแล้วค่ะองค์หญิง”
“บอกแล้วว่าอย่าเรียกฉันอย่างนั้นไง”
“แล้วจะให้เรียกว่าอะไรล่ะค่ะ”
“ให้เรียนฉันว่าGreedไง”
“ทำไมถึงชอบชื่อนั้นนักล่ะทั้งที่ตัวเองได้เป็นองค์หญิงแล้วน่ะ”
“เพราะว่านั้นคือชื่อที่ได้เกียติยศยังไงล่ะ”
ทั้งสองคุยกันโดยไม่รู้ว่ามีอีกคนกำลังมองอยู่จากที่ที่ไกลมาก
ชายปริศนามองจากหอนาฬิกาแล้วพูดว่า
“องค์หญิงแห่งความโลภนี้ชั่งใสซื่อจริงเลยว่าไหม[2]”
“ก็ว่างั้น[4]”
ทางฝั่งดาร์คดูท่าจะเจอปัญหาใหญ่เลยเพราะกลุ่มนี้เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งแล้ว- Spoiler:
Disappear Chaos in Christmas day Final END………
ขอถามอะไรหน่อยนะครับโพสหนึ่งเนี่ยจำกัดกี่ตัวอักษรเหรอครับ
งั้นเจอกันใหม่บทหน้านะครับบาย
darkworld4- Socialite
- birth : 08/11/1996
หน้า 5 จาก 5 • 1, 2, 3, 4, 5
Similar topics
» ห้องฝึกวาดขอผม Update (03/01/2012!!)
» MW_HIkaru รวมภาพมาส่ง (Update 30/05/2012)
» การ์ตูนไทยเดือน ตุลาคม 2012
» Dairy Gallery by Catia =^•ω•^=
» การ์ตูนไทยเดือน พฤษภาคม 2012
» MW_HIkaru รวมภาพมาส่ง (Update 30/05/2012)
» การ์ตูนไทยเดือน ตุลาคม 2012
» Dairy Gallery by Catia =^•ω•^=
» การ์ตูนไทยเดือน พฤษภาคม 2012
หน้า 5 จาก 5
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ